……………..ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ……………Χρήστος Τς.
Τσιουρακά τσαί Δέφτερα 18-19 του Αουνάρη 2024:
Α Τσακωνοπαρέα . Κουιτέ#248: από το βιβλίε «ΚΡΑΥΓΗ»
Διαστσευή τσαι γραφτέ τθα ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ από τον Πάνο Μαρνέρη .

Οι τσέλε τα γειτονία όλοι δατοί. Ταν άβα μέρα πφε ζάκαμε τα γειτονία νάμου ούτε πφ’εζυγούκαμε του τσέλε νάμου . Εκάναει αντροίποι από τα Κέρτεζη τσαι από το Μάνεσι τσαι δούκαει νάμου να φάμε. Έννι θυνηκχουμένα το Βασίλη Κανελόπουλε πφι με φωνηάε .
— Έα Λενάτσι, Έα όρκομι να ντι δού λίγο αντούτςhι.
Ο ‘νι νιουρίζα τσι με κιάτσε τσαί ο μα έγκα τσαί ας έμα κεινούα.
Μετά ζάκαμε τθα Καστρία τθο σόι τα μάτη μι . Ετήνα απαραμάτσε κίσου με τα τσεία μι τα Γρηγόραινα τάσου τα χάματα τσαι τα βρονταήματα. Ήγκιαει κιούφουντε τάσου τθαν δατά τράπεζα γιατσί ο τσείε μι έκι δουλέγκου οπά. Απέ κάνε α μάτη μι τσαι άτζε μι από τα Καστρία τσαι ζάκαμε τσαι αραμάκαμε τθου Τσεντούρου τθα Βυσωκά .
Εσιάμε νία καλατζhούκα τσαι έμαει αραμούντε οπά . Έννι θυνηκχουμένα ταν Αμαλία, ταν Αλεξάντρα τσαι άλλοι γουναίτσε πφι ήγκιαει βοηθούντε νάμου.
Ανέ έχουμε ταν υγεία νάμου τσαι αγάκη για τουρ άλλοι θιλενάδε τσαι θίλοι
…… ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ……

Τα σπίτια της γειτονιάς όλα καμένα. Την άλλη μέρα που πήγαμε στη γειτονιά μας, ούτε που πλησίαζαμε τα σπίτια μας. Ήρθαν άνθρωποι από την Κέρτεζη και από το Μάνεσι και μας έδωσαν να φάμε. Θυμάμαι τον Βασίλη Κανελλόπουλο που με φώναξε:—Έλα Λενάκι, έλα όρκε μου να σου δώσω λίγο ψωμάκι. Δεν γνωρίζω τι με έπιασε και δεν πήγαινα και ας πεινούσα. Μετά πήγαμε στα Καστριά, στο σόι της μάνας μου. Εκείνη έμεινε πίσω με τη θεία μου την Γρηγόραινα μέσα στα χαλάσματα. Κοιμόντουσαν μέσα στα καμένη τράπεζα, γιατί ο θείος μου εδούλευε εκεί. Μετά ήρθε η μητέρα μου και με πήρε από τα Καστριά και πήγαμε και μείναμε στου Τσεντούρου στην Βυσωκά . Φτιάξαμε μία παράγκα κι μέναμε εκεί.μ Θυμάμαι την Αμαλία, την Αλεξάνδρα και άλλες γυναίκες που μας βοηθούσαν…….

Ας έχουμε την υγεία μας και αγάπη για όλους φιλενάδες και φίλοι .
…………ΜΙΛΑΜΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ…………