…………ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ………
Τςhίτα τσαι Τίτιντα 29 του Οχτώμπρη τσαι 1του Νοέμπρη. 2023:
Α Τσακωνοπαρέα .
Μαντρί,Λία Μαρνέρη Τσαι Μαρνερόγιαννη: του Πάνου Μαρνέρη.

Έγκεινη το μαντρί τσαι κάλυε έκι του Παπού μι του Λία του Μαρνέρη .
Ο παπού μι εκάνε από το Κοκάνι του Πραστού. Παντρεύτε το Τερέ. Νιε προξενεύε τα Σταματού Τίγκλια, ο Νικόα Παπαϊδά.
Ο παπού μι έκι έχου δέκα καμπτζία: πέντε σιατέρε τσαι πέντε υζοί.
Ο ατςhίτερε σι υζέ, ο Μήτρο, σκωρέτθε από ταν Ισπανικά Γρίπη σαν έκι στρακιώτα . Αφού σκωρέτθε ο παπού τσαι α μαμού, έγκεινη το μερίιδε νι άτζε ο τσείε μι ο Γιάννη (Μαρνερόγιαννη). Άμα τσαι εκάνε λοιπόν ο τσείε μι ο Γιάννη ογή έκι έχου πουλητέ τα χκηνά τσαι έκι έχου προύατα . Ο τσείε μι ο Γιάννη έκι πρεσσιού μερακλή σε όα σι Ένι θυνηκχούμενε πφι έκι έχου ως τσαι γραμμόφωνε . Ίσως το πρώκιου τσαι το μόνιου τθο Τσhουμία όλε . Ενι θυνηκχούμενε πφι νι έκι μπάνου τάτσου τσαι νι έκι βάνου τθα διαπασών . Τα πλέτερα τραγούϊδα ήγκιαει με το Γιώργο Παπασιδέρη. Μ’έκι αγαπού πρεσσιού. Άμα μ’έκι ορού μ’έκι αρίκχου ταν αγκαλία σι τσαι έκι ποίου ότσι έκι ξεκχολίχου τσhίχε από το στήθη σι να σι βάλει τθο δικόμι. Άμα γκανένα έκι έχου ατσhά στήθη ήγκιαει αούντε . Βασκαϊθεί σαν τα στήθια του Μαρνερόγιαννη …
Αιωνία σου α μνήμη .. από ένταει τα βρονταήματα τσινήκαει τσαι ενάτθαει,δικηγόροι,χημιτσοί, καθηγητάδε, τσαι μη λησμονέμε το Δήμαρχο πφι ά τσέα σι ένι α διπανά.

Χάματα, βρονταήματα τσαι γκρενιστά μαντρία
Κχάουμα,τροκάνι, βιάτσιμο, αντάρα πλέα κανία,
Σοκάτζα αυλέ χορταριαστά, μακάβριε ερηνία….
…………ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ……..

Αυτό το μαντρί και το καλύβι ήταν του παππού μου του Ηλία του Μαρνέρη. Ο Παππούς μου ήρθε από τον Κοκάνι του Πραστού. Παντρεύτηκε στον Τυρό. Του προξένεψε την Ματίνα Τίγκλια ο Νικόλας ο Παπαδιάς. Ο παππούς μου είχε 10 παιδιά: πέντε κόρες, και πέντε γιούς. Ο μεγαλύτερος του γιός ο Μήτρος, πέθανε από την Ισπανική γρίπη όταν ήταν στρατιώτης. Αφού πέθανε ο παππούς και η γιαγιά, αυτό το μερίδιο το πήρε ο θείος μου ο Γιάννης, (Μαρνερόγιαννης). Όταν λοιπόν ο θείος μου ο Γιάννης ήρθε εδώ είχε πλέον πουλήσει τα γίδια και είχε πρόβατα. Ο θείος μου ο Γιάννης ήταν πολύ μερακλής σε όλα. Θυμάμαι που είχε και γραμμόφωνο ίσως το πρώτο και το μοναδικό στον Τσουμιά. Θυμάμαι που το έβγαζε έξω και του έβαζε στη διαπασών .
Μ’ αγαπούσε πολύ, άμα με έβλεπε μ’ έπερνε στην αγκαλιά του και έκανε πως ξεκολλούσε τρίχες από το στήθος του για να της βάλει στο δικό μου. Εάν κάποιος είχε μεγάλα, πλατειά στήθη έλεγαν: Να μην αβασκαθεί τα στήθη του σαν του Μαρνερόγιαννη .
Αιωνία τους η μνήμη. Από αυτά τα γκρεμίσματά και τα ερείπια ξεκίνησαν και έγιναν δικηγόροι, χημικοί καθηγητές και να μην ξεχνάμε το δήμαρχο που το καλύβι του είναι το διπλανό….
χαλάσματα γκρεμίσματά και μαντριά γκρεμισμένα,
γάβγισμα,τροκάνι, βέλασμα, θόρυβος πια κανένας
Σοκάκια αυλές χορταριασμένα, μακάβρια ερημιά …..
…………..ΜΙΛΑΜΕ ΤΣΑΙΩΝΙΚΑ …………