…………….ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ………..Δέσποινα
Τςhίτα τσαι Τίτιντα 20-21 του Αγούστου 2024: Α Τσακωνοπαρέα ..
Κουιτέ #247: από το βιβλίε «ΚΡΑΥΓΗ»
Διαστσευή τσαι γραφτέ τθα Τσακώνικα από τον Πάνο Μαρνέρη .

Ο αφέγκη μι σκοτουτέ. Ο τσείε μι ο Κώστα, ο Γρηγόρη τσαί το καμπτζί του Κώστα, όλοι σκοτουτοί δίχως τσιουφάλε .Ερέκαμε τον αφέγκη μι, νι άγκαμε τσαι νι αποσούκαμε κοντά τον Άγιε τθουρ Άγιοι Πάντε . Εφύγκαμε γιατσί εκαγκιούτσε . Εζού ο ματαζάκα τθο τόπο πφι ενάτθαει τα φονικά. Ο αφήτσε μι α μάτη μι . —Μά, επέκα τα μάτη μι, άμα τσαι δάνει τον Άγιε θα δάει τσαι ο αφέγκη.
Γιουρήαμε κίσου τσαί νι αποσούκαμε οπά πφι άκια να νι κχακχούτσουμε. . Νι αφήκαμε οπά ξεκχάκχουτθε τσαι ξέμπετθε.
Ταν άβα Αμέρα οι γουναίτσε ήγκιαει κουβαούντε τσιφάρια, τσαι σκάφουντε με ότσι ήγκιαει έχουντε για να σι κχακχούτσωει .
Βαλήκαμε 7 αντροίποι σ’ένα τάφο. Τον αφέγκη μι με του τςhεί σι αϊθήνε τσαι του τςhεί σου ανηψιοί . Σε στσεπάμε αλλά πάσα ναμέρα εμαει έγκουντε να οράμε μπάτσε σε ξεκχακχούαει οι κούνοι .
Τα νιούτθα κιούβαμε σε νία ψάϊθινε καλατζhούκα του Φιλλιπακά.

…….Υγεία να έχουμε θιλενάδε τσαι θίλοι……..
…………. ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ …………

Ο πατέρας μου σκοτωμένος, ο θείος μου ο Κώστας, ο Γρηγόρης και το παιδί του, Κώστας όλοι σκοτωμένοι δίχως κεφάλια. Βρήκαμε τον πατέρα μου, τον πήραμε και τον πήγαμε κοντά στην εκκλησία στους Αγίους πάντες και φύγαμε γιατί νύχτωσε. Εγώ δεν ξαναπήγα στον τόπο που έγιναν τα φονικά, δεν με άφησε η μητέρα μου. Μάνα, είπα της μάνας μου, άμα και κάψουνε την εκκλησία θα κάψουν και τον πατέρα. Γυρίσαμε πίσω και τον πήγαμε εκεί που θα τον θάβαμε.
Τον αφήσαμε εκεί χωρίς να τον θα θάψουμε και ξεσκέπαστο. Την άλλη μέρα οι γυναίκες κουβάλαγαν κουφάρια και έσκαβαν με ότι είχαν για να τους θάψουν. Βάλαμε εφτά σε έναν τάφ:ο τον πατέρα μου, τα τρία του αδέλφια και τα τρία τους ανίψια. Τους σκεπάσαμε αλλά κάθε μέρα πηγαίναμε να δούμε μήπως και τους ξέθαψαν τα σκυλιά.
Την νύχτα κοιμήθηκα με σε μια ψάθινη καλύβα του φιλλιπακά….
……..Υγεία να έχουμε φιλενάδες και φίλοι …….
…………..ΜΙΛΑΜΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ …..