ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ………Βασίλης
Τςhίτα τσαι Τίτιντα 17–18 του Οχτώμπρη 2023. Α Τσακωνοπαρέα.
Κουιτέ#201: από το βιβλίε «ΚΡΑΥΓΗ»
Διαστσευή τσαι γραφτέ τθα Τσακώνικα από τον Πάνο Μαρνέρη .

Καούντε νάμου είνι να ζάμε τθο σκολείε. Να νάρουμε νία ναμερού άντε τσαι ένα μπέτσιμο .
Τθάκαμε,γκιούμαει, αγκαμε το αντούτςhι νάμου, ένα μπέτσιμο τσαι ζάκαμε τθο σκολείε . Τσινήκαμε όλοι μαζί με τα τσεία μι τα Μισία, αϊθά τ’αφέγκη, τα καμπτζιούλια σι ,Ρήνα τσαι Νίτσα διδυμα, ταν Αγλαΐα τσαι Γιωργία τσα το τσείε μι το Κώστα. Έμαει όλοι αραμούντε τθαν ιίδε τσέα. Α πορεία πάτθα από αντροίποι: γουναίτσε, ατςhοίποι τσαί καμπτζία, όλοι για το σκολείε.
Το σκολείε χουρίαει νάμου . Ο αϊθή μι ζάτσε με τον αφέγκη μι, εζού τσαί τα καμπτζία με τα μάτη μι .. Βαλήκαει νάμου τθο γραφείε του σκολείου σhιμούμαει γιατσί ο ‘μαει χωρούντε. Όα ταν αμέρα ορθά.
Έμα έχα ταν αγκαλία μι ταν αϊθά μι ταν Ελπίδα δυ χρονού. Α μάτη μι έκι έχα ταν Αϊθηνά τσαι από κοντά τα Μαρία . Κοντά μεσαμέρι ενιάκαμε νία φωνά: « Βαλήκαει γάμου κχάρα το πάτουμα ένι δέσουντα»
Ανέ έχουμε ταν υγεία νάμου ότσι πιο πολύκιμο .
………ΕΝΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ……..
……..
Μας καλούν να πάμε στο σχολείο. Να πάρουμε μιάς ημέρας ψωμί, και μία κουβέρτα. Σηκωθήκαμε, ντυθήκαμε, πήραμε το ψωμί μας, μία κουβέρτα και πήγαμε στο σχολείο. Ξεκινήσαμε όλοι μαζί με τη θεία μου την Μισία αδερφή του πατέρα μου, τα παιδάκια της Ειρήνη και Νιλτσα δίδυμα, την Αγλαΐα και Γεωργία και τον θείο μου τον Κώστα. Μέναμε όλοι στο ίδιο σπίτι Ο δρόμος πύχτρα από ανθρώπους: άνδρες, γυναίκες και παιδιά. Όλοι για το σχολείο. Στο σχολείο μας χώρισαν. Ο αδερφός μου πήγε με τον πατέρα μου, εγώ με τα παιδιά με τη μάνα μου. Μας έβαλαν στο γραφείο του σχολείου στριμωχτήκαμε γιατί δεν χωρούσαμε. Όλη την ημέρα όρθιες.
Είχα στην αγκαλιά μου την αδερφή μου την Ελπίδα δύο χρονών. Ή μάνα μου είχε την Αθηνά και από κοντά την Μαρία. Κοντά μεσημέρι ακούσαμε μία φωνή: — Μας έβαλαν φωτιά το πάτωμα καίει..
Να έχουμε την υγεία μας ότι πιο πολύτιμο .
………..ΜΙΛΑΜΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ………