Λ—Έα κάτσα να λεχού ένα καφούτςhι ..
Π -Λέχου ννι νι Λίαινα να αλήωμε τσαί το Φετζhάνι.
Λ—Εσιά τσαι κάτσι κουλουράτζα, για δοτσίμασε τσαι εκιού, γιατσί έντανη τα βοά με ένι φαγκισκούμενε ότσι ο πετυχήκα σι.
Π-Ο καφέ γειτόννισα άλλιου πράμα ννι έσι έχα πετυχητέ τσαι τα
δόση σι.
Λ -Ναί τσεροκαλέ ένι , ννιε πετυχήκα τσαι το φτάμα …
Π-Τσι έσι αούα βρε κολλέγισα λουκούμι είννι τα κουλουράτζα …
Λ-Ου ‘ννι τσαι τόσιου, αλλά χατά ο θα ζάνει, θα σι φάμε .
Π-Ορή κίε το καφέ, γιούρισε το φετζhάνι τσαι σταύρου νι 3 βολαί να ράμε θα ναθούμε σωφερίνε!!!
Λ-Τσι ένι ξέρουντα τσαί το φετζhάνι; αλλά αφού ννιε μελετήτσερε να ννι κίουμε αγάλι αγάλι να ννι αλήερε Παναγιώτση !!!
Π-Για δει μι ννι ογή να ννι οράου … Γειτόνισα ο πρόκετε να ναθήρε Σωφερίνα …
Λ -Οϊμε κια ννι οράτσερε;
Π-Να να όρεγη ννι ένι δενάχουντα καθαρά μαθές… για να οράου τσαι το δικό μι…
Λ-Για ξοίκα βρέ γειτόνισα άμα ο ναθού εζού τουλάϊστον να σωφάρερε εκιού…
Π-Τάτσε μι, τάτσε μι γειτόνισα εζού θα ναθού σωφερίνα…
Λ-Παναγιώτση άμα ναθήρε εκιού σωφερίνα εζού θα ναθού Δεσποκίνα.
Λ—Έλα κάθησε να φτειάξω ένα καφεδάκι .
Π—φτειάχτο Λίενα να πούμε και το φλυτζάνι ..
Λ—Έφτειαξα και κάτι κουλουράκια , για δοκίμασε και εσύ , γιατί αυτή την φορά μου φαίνεται δεν τα πέτυχα .
Π—Ο καφές φιλενάδα άλλο πράγμα έχεις πετύχει την δόση του.
Λ—Μισοκαλός είναι , τον πέτυχα στο ψήσιμο.
Π—Τι λες βρε φιλενάδα , λουκούμι είναι τα κουλουράκια ..
Λ—Δεν είναι και τόσο αλλά χαμένα δεν θα πάνε , θα τα φάμε .
Π—Κοίτα, πιες τον καφέ, γύρισε το φλυτζάνι και σταύρωσε το τρεις φορές να δούμε θα γίνουμε σωφερίνες;
Λ—Τι ξέρει το φλυτζάνι, αλλά αφού το μελέτησες να το πιούμε σιγά σιγά και να το πεις Παναγιώταινα…
Π—Για δόσε μου το να το ειδώ… Γειτόνισα, δεν πρόκειται να γίνεις σωφερίνα …
Λ—Αλοίμονο μου που το είδες;
Π—Να να εδώ το δείχνει καθαρά, για να ειδώ και το δικό μου!!!
Λ—Για κοίτα βρε γειτόνισα αν δεν γίνω εγώ…τουλάχιστον να σοφάρεις εσύ…
Π—Τάξε μου τάξε μου γειτόνισα, εγώ θα γίνω σωφερίνα…
Λ—Παναγιώταινα, αν γίνεις εσύ σωφερίνα, εγώ θα γίνω Δεσποτίνα…
Πανος Μαρνέρης