ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ

Τσακώνικα με τον Πάνο


…………. ΕΜΕ ΝΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ …….. .
Σάμπα τσαι Τσιουρακά 15–16 του Σερικχή 2024 :Α Τσακωνοπαρέα.
Θωμαή ,Σιούλα ,Σταματού #26: Του Πάνου Μαρνέρη

Θ:Τσαί παθήτσερε χριστσιανά
Μ:Ννιέ ντούτσε κατακούτεα..
Σ:Χουρχούλε ατθαήε ο κορμό μι.
Θ:Πφου ννιέ παθήτσερε κολέγισα;
Μ: Κάκια θα λεχούτθε, πφου αλλίου..
Σ:Ννιάτε βρε καμπτζία, ξουράϊθι ο μαλέ σι, εμ πφούρ άκια να ννι πάθου; λεχούμα βέβια.
Θ:Πέκα να μη ντε μπερταχιάε γκανένα.
Μ: Ο ‘σι αούα μι πφούρ ελεχούτθερε το κορμό, φαήτσερε γκαννιά μπαρήα τθα κουζίνα ;
Σ: Εζού έννι ποφερήκχα τσαί εμού έτθε χασκάρουντε.
Θ: Άλε νάμου βρε Χριστσιανά κιά,πφού; Να κατάβουμε τσαί εννεί.
Μ: Σ’ εννίου πάντως ννία χαρά μ’ έσι δενάχα…
Σ:Του σιουγγλίε μι να περιάβετε ννιάκατε νή ο ννιάκατε;
Θ: Σταματού, εντανη ένι αούα αλήιθα απ’ότσι ένι δενάχουντα.
Σ: Αφού βρε Θωμαή ο ‘νι αούα τσίπτα, κιά είννι έτεοι οι Χουρχούλε πλέα; Να ζάου νά νάρου γκαννιά αλοιφή; τσι να ποίου;
Σ:βρέ έντενη ο ήλιε ένι δαίσου τα λιτρίιδα ο ‘κι θα δάει το κορμό μι;
Θ: Λιοθαραπαή έσα ποία με έντενη τον κχαρόαβρε; Τσαί μποίτσερε;
Μ: Αφού έσι παρλιακό τσαί μπαήτσερε να μοστραριστήρε τθον ήλιε; κα να πάθερε, άμα πλέα τσι ν’αλήου…
Σ: Με παλαβούτσε έντανη α καΐα τσαί πέκα να ζάου να δροσιστού
οπά το Τέγανε…
Θ: Τς’αντί για δρόσισμα ενάτθερε σκούρμο.
Μ: Ο ‘σι αούα μι καταλιακού κατσάτσερε; Ο ‘σα Βάνα λίγο αλοιφή για τον ήλιε;
Σ:Εμ πφου να ννι βάλου τθό κορμό; Γύρου ντε είννι οι κοφτοί χέρε πφι ού ‘ννι γύρουντε. Τσι σ’έμα θέα τα μπλούζαςhαρίσματα ό ‘τθε αούντε μι;

Αλάργα από τον ήλιε, κιάσετε γκαννιά απότσια θιλενάδε τσαί θίλοι.
…………ΕΜΕ ΝΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ………

Σ:Παναγία φτάσε…
Θ: τι έπαθες χριστιανή;
Μ:Την χτύπησε κατακούτελα.
Σ: Φουσκάλες σήκωσε το κορμί μου.
Θ:Πως το ‘παθες φιλενάδα;
Μ: Κάπου θα κάηκε, πως αλλιώς!
Σ: Ακούστε βρε παιδιά, ξυράφι το μυαλό της. Πως θα το πάθαινα; κάηκα βέβαια.. .
Θ: είπα μήπως σε ξυλοκόπησε κανείς…
Μ: Δεν μου λες πως κάηκες στο κορμί; έφαγες καμιά τούμπα στην κουζίνα;
Σ: Εγώ υποφέρω κι εσείς χασκογελάτε..
Θ:Πες μας βρε Χριστιανή, που; και πως; να καταλάβουμε κι εμείς. Μ:Εμένα πάντως μια χαρά μου φαίνεσαι..
Σ:Τους πόνους μου να λάβετε, τα ακούσατε, ή δεν το ακούσατε. Θ:Ματίνα αυτή λέει αλήθεια από ότι φαίνεται…
Μ: Αφού βρε Θωμαή δεν λέει τίποτα, που είναι αυτές οι φουσκάλες πια; να πάω να φέρω καμιά αλοιφή, τι να κάνω;
Σ: Αυτός ο ήλιος καίει και τις πέτρες, δεν θα έκαιγε το κορμί μου; Θ:Ηλιοθεραπεία έκανες με αυτήν την λάβρα, την έκανες;
Μ: Αφού είσαι αεροπαρμένη και βγήκες να μοστράριστείς στον ήλιο, καλά να πάθεις, άμα πια, τι να πω…
Σ: Με τρέλανε αυτή η ζέστη και είπα να πάω να δροσιστώ εκεί στο τηγάνι.
Θ:Και αντί να δροσιστείς έγινες κάρβουνο.
Μ: Δε μου λες καταμεσής στον ήλιο κάθισες; δεν έβαζε λίγη αλοιφή για τον ήλιο;
Σ: Εμ πως να την βάλω στο κορμί; γυρνάνε τα κομμένα μου χέρια που δε γυρνάνε, τι τα ήθελα τα μπάνια γυρίσματα δε μου λέτε.

Μακρυά από τον Ήλιο, πιάσετε καμμία σκιά φιλενάδες και φίλοι.
………..ΜΙΛΑΜΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ……….

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *