………..ΕΜΕ ΝΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ…….
Παππού εγγονές #113α: του Πάνου Μαρνέρη
Μπ:Βρε παππού ως πόσε τσαιρέ έμε έχουντε να ποίουμε βιντεάτσι;
Π: Μπερ έσι αούα σιάτη μι … ΕΜΕ έχουντε κάτσι χρόνου..
Μπ: Ο ‘σι αού τσίπτα, παλιά σ’έμαει ποίντε πάσα εβδημά ..
Π: Ναι καμπτζί μι γιατσί τότθε έμαει κοντά, τσαί έμαει ορουμένει..
Μπ: Βρε παππού τσ’ έδαρη ό ‘μ’ ορουμένει;
Π:Ναι κακαμπτζί μι, αλλά κάκια, κάκια, λεκαρία είννι ποίντα τα ψίλια νάμου ως να οραθούμε. Ταν άβα βοά πφι έσα ζατά τθα
Γαλλία για του σπουδέ ντι έξε μήνοι εμποίκα να ντι οράου;
Μπ: Τσι να ποίουμε παππού, να μη ζάου το σκολείε;
Π: Να μη ννι ματαλήερε έγκειννι , το σκολείε ντι πρώτα από όα.
Μπ: Τότθε μη ποίνερε παράπονα παππού.
Π: Σιάτη μι ό ‘ννι ποίου παράπονα, ίσια ίσια πφι έννι καμαρούκχου τσ’ έννι πρεσσιού περήφανε για σ’ετίου..
Μπ: Παππού μι, ννία σ’έσι αού έτρου,ταν άβα αλλίου τσι θα ποίου με σ’ετίου ….
Π: Αααα για ξοίκα να ‘ράρε, εκιού με μποίτσερε ένα νοσταλγικό παράπονε, τσαι μη σι γιουρίζερε έδαρη;
Μπ: Δίτσιε ές’έχου παππού, μαθήκα από τον καλλίτερε.
Π:ποίερ ένι έντενη σιάτη μι, ννιουρίζου ννι έννι;
Μπ: Εμ πφού ο ‘σι ννιουρίζου ννι; Ννιάτσερε οπά ανέ ννι έσι ννιουρίζου;παρανιουρίζου ννι έσι.
Π: Ποίερ ένι αφεγκία σι;
Μπ: Έα βρε παππού πφι έσι ποίου ότσι ό’σι ννιουρίζου ννι; Εκιού έσι.
Π: Αααχ βρε σιάτη μι ένταοι μ’εσι ποία τσαι έννι λίου.
Μπ : Έα παππού, Έα να ποίουμε ννία αγκαλία.
Π: Έγκειννι έμα αντεχούμενε καμπτζί μι
Υγεία τσαι αγάκη του καρδίε νάμου, θιλενάδε τσαι θίλοι …..
…………..ΕΜΕ ΝΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ……….
Μπ:Βρε παππού πόσο καιρό έχουμε να κάνουμε βιντεάκι;
Ο: Σε ποιον το λες κορίτσι μου… έχουμε κάτι χρόνια…
Μπ: Δεν λες τίποτα παλιά τα κάναμε κάθε βδομάδα..
Π:Ναι παιδί μου, γιατί τότε είμαστε κοντά και βλεπόμαστε.
Μπ: Βρε παππού και τώρα δεν βλεπόμαστε;
Π: Ναι παιδί μου, αλλά κάπου κάπου, ασπρίλα κάνουν τα μάτια μας ώσπου να ιδωθούμε . Την άλλη φορά που είχες πάει στην Γαλλία για τις σπουδές σου έξι μήνες έκανα να σε δω.
Μπ:Τι να κάνουμε παππού, να μην πάω στο σχολείο;
Π: Να μην το ξαναπείς αυτό, το σχολείο είναι πρώτο απ’ όλα…
Μπ: Τότε μην κάνεις παράπονα παππού…
Π: Κορίτσι μου δεν καλνω παράπονα, ίσια ίσια που καμαρώνω και είμαι πολύ περήφανος για σένα…
Μπ: Παππού μου, μία μου τα λες έτσι, την άλλη μου τα λες αλλιώς, τι θα κάνω με σένα;
Π: Αααα για κοίταξε με καλά, εσύ μου έκανες ένα νοσταλγικό παράπονο, και μην τα γυρίζεις τώρα!
Μπ:Δίκιο έχεις παππού έμαθα από τον καλύτερο.
Π: Και ποιος είναι αυτός κορίτσι μου; το γνωρίζω;
Μπ: Εμ πως δεν τον γνωρίζεις, άκουσες εκεί δεν τον γνωρίζεις; τον παραγνωρίζεις..
Π: Ποιος είναι η αφεντιά του;
Μπ:Έλα βρε παππού, που κάνεις ότι δεν το γνωρίζεις, εσύ είσαι!
Π: Αχ βρε κορίτσι μου αυτά μου κάνεις και λιώνω
Μπ:Ελα παππού, έλα να κάνουμε μια αγκαλιά…
Ο:Αυτό περίμενα παιδί μου…
Υγεία και και αγάπη στις καρδιές μας φιλενάδες και φίλοι
……….ΜΙΛΑΜΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ……….