………ΕΜΕ ΝΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ…….
Παράστσι τσαι Σάμπα 8–9 του Νοέμπρη 2024: Α Τσακωνοπαρέα.
Παπαδιαμάντη #46: Α νοσταλγό#17
Διαστευή τσαί γραφτέ τθα ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ από τον Πάνο Μαρνέρη…

Ο ‘κι πορούα να ζεί, έκι αούα α Λιαλιώ, αλάργα από του γονείε σι.
Τσαί έτρου έκι α αλήιθα. Από ταν πρώτε αμέρα του ξενιτεμού σι α καρδία σι ννι έκι μοζούα, ννι εκόφτε α όρεξη,τσαί α όμορφο σι σhούκχα έκι αρίκχα ννία ωχράδα. Αλλά ο τσείε Μοναχάκη ννιέ δούτσε να κατάβει ότσι ό ‘κι ποίντα να φύτσει, ακόννη ο κάνε.
Ννι έκι αού ότσι α γουναίκα ένι πρέπουντα να ένι δίπα τθον άτςhωπό σι. Ννι έκι αού ότσι ο ορθόδοξε γάμο ο ‘κι μόννιου για να πληθαίνει α αντρωπότητα, αλλά για ταν αγάκη τσαι το σεβασμό τθο αντρόγυνε, τσαί ννι έκι κχαμπαΐχου ολάτσερα κχαμπαΐστά από τα παλαιά τσαί τσινουρτσία Διαθήτση. «Κόκκαλε από τα κόκαα μι….πετσί από το πετσί μι….τσαι ο Θεό σε στεφανούτσε για να μη χουρίζουει… τσαι ότσι ο άτςhωπο ένι α τσιουφά τα γουναιτσή» τσαί άβα πρεσσά .
Ετήνα έκι γκριούφα τα σhούκχα σι τάσου του πάμε σι τσαί με τουρ άκρε από το μαγκήλι σι έκι ψαίνα τα δάκρυα σι.
Υγεία χαρά τσαί αγάκη σε όλε τον κόσμο θιλενάδε τσαι θίλοι….
…………ΕΜΕ ΝΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ…………

Δεν μπορούσε να ζήσει, έλεγε Λιαλιώ, μακριά από τους γονείς της και αυτή ήταν η αλήθεια. Από την πρώτη μέρα του ξενητεμού της, η καρδιά της πονούσε, της κόπηκε η όρεξη και το όμορφο της πρόσωπο της έπαιρνε μία ωχράδα. Αλλά ο θείος Μοναχάκης της έδωσε να καταλάβει, ότι δεν έπρεπε να φύγει ακόμα δεν ήρθε.
Της έλεγε πως η γυναίκα πρέπει να είναι πλάι στον άντρα της.
Της έλεγε ότι Ορθόδοξος γάμος δεν ήταν μόνο για να πληθαίνει η ανθρωπότητα, αλλά για την αγάπη και τον σεβασμό στο ανδρόγυνο. Της κατεβάζει ολόκληρα κατεβατά, από την παλαιά και την Καινή Διαθήκη, οστό από τα οστά μου σάρκα από την σάρκα μου, και πως ο Θεός μας πάντρεψε για να μη χωρίζουμε και πως ο άντρας είναι η κεφαλή της γυναίκας κι άλλα πολλά.
Αυτή έκρυβε το πρόσωπο της μέσα στις παλάμες της και με την άκρη του μαντιλιού της σκούπιζε τα δάκρυα της.
Υγεία, χαρα και αγάπη σε όλο τον κόσμο φιλενάδες και