………….. ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ……….
Παράστσι τσαι Σάμπα 27–28 του Οχτώμπρη 2023: Α Τσακωνοπαρέα.
Μονάδα Νικόα τσαι Παναγιώτη Μαρνέρη: του Πάνου Μαρνέρη .

Ο τσείε μι ο Στράτη ο Μαρνέρη έκι αϊθη τ’αφέγκη μι .
Ο Ένατε από τα καμπτζία κατά σειρά. Έκι ένα καλέ άντρωπο με νία τρομερά ικανότητα νά αλήνει ιστορίλε. Πανέξυπνε, με νιάμα σαν του αγού. Αστείο άμα έκι πρέπουντα τσαι ο όγο σι συμβόλαιο .
Έκι έχου δύου μαντρία ένα το Αχράι (πφι αρχικά έκι του αϊθή σι του Θόδωρου ( Λουλού) τσαι ένα τθου Ξύδι . Έκεινη τθου Ξύδι ο ‘νι νιουρίζου ανέ νιέ ποτέ χρειάστε τσαί ανέ νιέ χρησιμοποιήτσε .
Έκι αραμού για χρόνου τθο κάλυε του Νέλου πφι ένι όρεγη ακατούσε τσαι απέ εκάνε σε έντανη ογή τα τσέα του Μπουζhούκου. . Νι αγοράτσε τσαι τα καμπτζία σι ο Νικόα τσαι ο Παναγιώτη εχκίαει έντανη τα μονάδα . Ο Παναγιώτη ο τσάδεφο μι σκωρέτθε νέο .
Ο τσείε μι έκι έχου χατέ άλλιου ένα καμπτζί τον Μήτρο . Ο Μήτρο έκι 14 χρόνου πφι ετσιτάε από ένα βράχο τθο Γαβρόρεμα .
Τότθε πφι εχάκα τσαι εζου το καμπτζί μι ο τσείε μι μ’εκι ξοικάζου μ’έκεινη το βλέμμα σαν να μ’εκι αού . Ένι σβάηχου, ένι νιουρίζου το πόνε ντι τσαι νι ένι καταβαίνου.. Ποτέ ο ‘κι έχου μι μποιτέ συζήτηση ηια έγκεινη . Ό’κι ανάτζη έμαει καταβηκχουμένει με τα ματία . .
Ο Νικόα ένι ο τελευταίο Μαρνέρη Νομία. Ίσως ο Στράτη (ο υζέ σι) ακολουθεί τα αχνάρια σι …

Μαγάρι να ακολουθήωει τσαι άλλοι το παράδειγμα νιούμου για να ζωντανέψει έντενη ο τόπο κίσου…
……………. ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ………

Ο θείος μου ο Στράτης Μαρνέρης ήταν αδερφός του πατέρα μου. Ο ένατος από τα παιδιά κατά σειρά. Ήταν ένας καλός άνθρωπος με μία τρομερή ικανότητα να αφηγείται ιστορίες, πανέξυπνος, με ακοή σαν του λαγού. Αστείος όταν έπρεπε και ο λόγος του συμβόλαιο .
Είχε δύο μαντριά: Ένα στο Χαχάϊ, που αρχικά ήταν του αδερφού του Θόδωρου, ( Λουλού) και ένα στου Ξύδι. Εκείνο στου Ξύδι,δε γνωρίζω αν ποτέ το χρειάστηκε και το χρησιμοποίησε. Έμενε χρόνια στο καλύβι του Νέλου, που είναι εδώ κάτω και μετά ήρθε σε αυτό εδώ το σπίτι του Μπουζούκου. Το αγόρασε και τα παιδιά του ο Νίκος και ο Παναγιώτης έχτισαν αυτή την μονάδα. Ό Παναγιώτης ο ξάδερφός μου έφυγε νέος. Ο θείος μου είχε χάσει άλλο ένα παιδί, τον Μήτρο. Ο Μήτρος ήταν 14 ετών που έπεσε από ένα βράχο στο Γαβρόρεμα . Τότε που έχασα και εγώ το παιδί μου, ο θείος μου με κοίταζε με εκείνο το βλέμμα σαν να μου έλεγε: Σε διαβάζω, γνωρίζω τον πόνο σου και σε καταλαβαίνω. Ποτέ δε μου είχε κάνει συζήτηση γι’ αυτό, δεν ήταν ανάγκη καταλαβαινόμαστε με τη ματιά.
Ο Νικόλας είναι ο τελευταίος Μαρνέρης τσοπάνος. Ίσως ο Στρατής ο γιος του να ακολουθήσει τα χνάρια του…..

Μακάρι να ακολουθήσουν και άλλοι το παράδειγμα σας να ξαναζωντανέψει αυτός ο τόπος .. ο αγαπημένος Τσουμιάς της Παλιόχωρας .
…………..ΜΙΛΑΜΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ………….