………..ΕΜΕ ΝΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ……..Πολυξένη. 2024:
Δέφτερα τσαι Τσhίτα 23-24 του Σετθέμπρη 2024: Α Τσακωνοπαρέα..
Παπαδιαμάντη #31 :Α νοσταλγό #2.
Διαστσευή τσαι γραφτέ τθα Τσακώνικα από τον Πάνο Μαρνέρη.

Α νέα γουναίκα έκι τθο ξουστάγι τα ννοιτςιαστά από τον άτσhωπο σι τσέα,τσαι έκι ορούα τον γιαλέ . Α βάρκα με ταν πλώρη κχακχουτθά ταν άμμο τσαι ταν άβα έμισε τθα στερία, έκι ταρασσουμένα ογή τσαι οπά από το τσύμα. Έκι ένα όμορφο βαρκούλι πφι έκι χωρούντα τέσσερι, πέντε αντροίποι.
Ατςhά σκούντα ποτσουτά έκι φέρτα ογή τσαι τςhεί ναμέρε τθο λιμάνι τσαι έκι αντεχουμένα του καλοί αέρηδε για να φύτσει. Ο καπετάνιε, έκι α τςhίτε ναμέρα πφι έκι αναπαηγκούμενε τθα τσέα σι με τα γουναίκα σι τσαι τα καμπτζία σι . Οι σύντροφοι του καπετάνιου, ντόκοι, ήγκιαει μπεκροκίντε αντεχουμένει τσαι ετήνοι του καλοί αέρηδε.
Ο μούτσο, ξένε, έκι ο μόνε πφι έκι αραματέ να φυάτθει τα σκούντα μαζί με τόν κούε τα σκούντα. Ο μούτσο αψελέ, γεροδεητέ δεκαοχτάρη,έτανη τα νιούτθα αργοπορέτσε διότσι εμπλέε, τθαν απόμακρε από το λιμάνι ταβέρνα.
…Να έμε κα θιλενάδε τσαι θίλοι τθαν υγεία νάμου…
…………ΕΜΕ ΝΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ……

Η νέα γυναίκα ήταν στον εξώστη του νοικιασμένου από τον άντρα της σπίτι και κοίταζε το γιαλό. Η βάρκα με την πλώρη χωμένη στην άμμο και την άλλη μισή στη στεριά κουνιόταν εδώ και εκεί από το κύμα. Ήταν μία όμορφη βαρκούλα, που χωρούσε τέσσερους πέντε ανθρώπους. Μεγάλη σκούνα φορτωμένη εδώ και τρείς μέρες στο λιμάνι είχε έρθει και περίμενε τους ευνοϊκούς αέρηδες για να φύγει. Ο καπετάνιος, ήταν η τρίτη μέρα που αναπαυόταν στο σπίτι του με την γυναίκα του και τα παιδιά του. Οι σύντροφοί του καπετάνιου ντόπιοι, μπεκρόπιναν και περίμεναν κι αυτοί τους ευνοϊκούς αέρηδες. Ο μούτσος ξένος, ήταν ο μόνος που είχε μείνει να φυλάει την σκούνα μαζί με τον σκύλο της σκούνας. Ο μούτσος ψηλός, γεροδεμένος, δεκαοχτάρης, εκείνη τη νύχτα αργοπόρησε διότι έμπλεξε στην απόμακρη από το λιμάνι ταβέρνα…
…Νά είμαστε καλά φιλενάδες και φίλοι στην υγεία μας…
……….ΜΙΛΑΜΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ……..