6) διάλογος: Αγγελική Κορολόγου- Ελένη

Ε—Κια έσι έγκα;
Α—Όκια Έννι θέα..
Ε—Κια ένι έγκειννι;
Α—Ποίε;
Ε—Το, έννι θέα..
Α—Τσι ό’σι καταβαίνα;
Ε—Ένταοι πφι μ’έσι αούα
Α—Ντ’πέκα: όκια έννι θέα
Ε—Ε, τσαι εζού ντε ρωτήκα : Κια Ένι;
Α— Κια ένι ; Τα τσέα ντι ένι..
Ε— Μπαααα τσαι πφού ο ννι οράκα
Α—Γιατσί έσι Θεόστραβο
Ε—Αφού ετίου ντ’έννι ορούα …..
Α— Τα κύφα ντι έσι ορούα….
Ε—Α κύφα, γκάνα χωριουδάτσι ένι;
Α— Ααα το Θεό ντι όσι έχα..ήμαρτον πλέα….
Ε— Τσαι το ήμαρτον;
Α—το σημάδι της τσιμουδιάς :αγκαλιές

-Ελένη .
Ε—Που πάς;
Α—Όπου θέλω.
Ε—Που είναι αυτό;
Α—Ποιό;
Ε—Το, όπου θέλω.
Α—Τι δεν καταλαβαίνεις;
Ε—Αυτά που μου λές
Α—Σου είπα: Όπου θέλω…
Ε—Ε, κι εγώ σε ρώτησα, που είναι;
Α—Που είναι; Στο σπίτι σου είναι …
Ε—Μπααα και πως δεν το είδα…
Α—Γιατί είσαι θεόστραβη…
Ε—Εφόσον εσένα σε βλέπω….
Α—Την τύφλα σου βλέπεις….
Ε—Η τύφλα κάποιο χωριουδάκι είναι;
Α—Ααα Το Θεό σου δεν έχεις… ήμαρτον πιά
Ε—Και το ήμαρτον;
Πάνος.Μ