ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ

Τσακώνικα με τον Πάνο

Πολυξένη έφχαριστούντε ντι πρεσιού τσαι ντ’έμε καμαρούκχουντε: Εζού, α Τσακωνοπαρέα όλοι όσοι ντι είνι νίντε τσαι σίγουρα οι Γονείε ντι . 

……………….ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ………….Πολυξένη 

Σάμπα τσαι Τσιουρακά 19–20 του Μάτζη 2022: Α Τσακωνοπαρέα . 

Κουϊτέ #44: από το βιβλίε «ΚΡΑΥΓΗ»

Διαστσευή τσαι γραφτέ τθα Τσακώνικα από τον Πάνο Μαρνέρη . 

Με τα φωνά σούτσε τσαι ο υζέ μι . Τσιτάε τσαι έτενη τάνου σι . 

Αφέγκη μι γιατσί ; Γιατσί αφέγκη μι ντε σκωτούκαει ; Τσι σ’εμποίτσερε; Εκιού ούτε λιγκόνι ο ‘σα κειράζου…γιατσιιί;

Το βάμα τσαι οι κουιτοί του υζού μι με ‘νέγκαει τα συγκά μι. Εψάκα του χέρε μι πφι ήγκιαει γιομάτοι αίματα τάνου το Βραχάνι μι, εψάκα τσαι τουρ εψιού μι . Εκιάκα τσαι ατθαήα το καμπτζί μι . 

—Καμπτζί μι γιατσι εκάνερε ογή,νι επέκα . Μα έτενη ο ‘κι νίου μι . Έκι βου, έκι φωνηάντου, έκι βουρλίζου.. 

Τον αφέγκη μι ! Τον αφέγκη μι γιατσί νιε σκωτούκαει !!!. 

«Έτζε καμπτζί μι τα τσέα νάμου να νι οράρε πφι ένι αμπρουτά…

 Εγκία τσαι εζού τα βάμματα . 

Το έρμο το καμπτζί ο ‘κι ξεκχολίχουντα . Νιε κιάκα από τα χέρα  τσαι νιε κχαμπαήα ως το νεκροταφείε . . —Έτζε,έτζε καμπτζιούλι μι, νι επέκα . Έχε ταν εφτσή μι, έτζε τουρ αϊθέ ντι. 

Από τα πρεσσά άτζε τα πορία για τα τσέα,  κχράντου από τα βάμματα τσαι μ’έκι στσίζου τα καρδία ….

Για φαγγιστήτε ένα καμπτζί 12–13 χρονού να οράει τον αφέγκη σι σκωτουτέ με τα τσιουφά σαλάτα τσαι τουρ εμαλοί σι τάτσου!!! 

………..Να έμε κα τσαι να μη ματαζήουμε έτσιτάπα δράματα ..

…………….ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ………..

………………

Με τη φωνή έφτασε και ο γιος μου.  Έπεσε κι εκείνος πάνω του. Πατέρα μου γιατί γιατί; πατέρα μου σε σκότωσαν; τι τους  έκανες;

 Εσύ ούτε μυρμήγκι δεν πείραζες; γιατίιι.  Το κλάμα και οι κραυγές του παιδιού μου με έφεραν στα συγκαλά μου. Σσκούπισα τα χέρια μου που ήτανε γεμάτα αίματα πάνω στο φόρεμα μου, σκούπισα τα μάτια μου, έπιασα και σήκωσα το παιδί μου..

—Παιδί μου γιατί ήρθες εδώ; του είπα.  Μα εκείνος δε μ’ άκουγε. Έκλαιγε, φώναζε και ούρλιαζε: Τον πατέρα μου, τον πατέρα μου γιατί τον σκότωσαν;… Πήγαινε παιδί μου στο σπίτι μας να το  δεις που καίγεται..Εμπηξα και εγώ τα κλάματα. 

 Το έρημο το παιδί δεν ξεκόλλαγε.  Το ‘πιασαν από το χέρι και το κατέβασα ως το νεκροταφείο…  —Πήγαινε, πήγαινε παιδί μου, του είπα, έχε την ευχή μου, πήγαινε στις αδερφές σου. 

 Από τα πολλά πήρε τον δρόμο για το σπίτι, έσκαζε   στα κλάματα και μου έσκισε την καρδιά………

Για φανταστήτε ένα παιδί 12–13 χρονών α δει τον πατέρα του σκ το ένι με το κεφάλι του σαλάτα και τα μυαλά του πεταμένα έξω!!!

…Να είμαστε καλά και να μην ξαναζήσουμε τέτοια δράματα …. 

…………νΜΙΛΑΜΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ………..

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *