……… ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ …….. 

Πέφτα τσαι Παράστσι 25–26 του Φλεβάρη 2021: Α Τσακωνοπαρέα . 

Α σαϊτευτά Τσαιωνοπούα # 3 : ταρ Ελένη Μάνου . 

Σύντομο τσαί χλιφτά α ιστορία νάμου σάμερε, για νία σάτη πφη εχουζίε με τον άντρωπό σι μόνιου τσαί μόνιου γιατσί ετήνε ξενομακίε τθο μαγαζί το όνουμα σι . Α σάτη νάμου ξον από πάσου όμορφο έκι προκοφτά, καονέσα τσαί καοκσύσα, όπφουρ ήγκιαει αούντε τότθε, ανάγοα με τα πρότυπα ταρ εποχά σι. Έκι τθα δούλεψη ενού άρχοντα Λεκού. Νιαν αργακινά ο καλέ σι, κίνου με του θίλοι σι σε ένα μαγαζί, παραδέτθε τθον έρωτά σι για ταν υσάτη τσαί σεκλεκιστέ πφ’όκι μπορού να νι οράει, εμπαλήτσε ατσhέ αναστεναγμό τσαί επέτσε τθα ρωμαίικα ( όκι Τσάκωνα, έκι ξωμερίτα): « σαν άλλο δε με μάρανε στο σύρε και στο έλα, μον’ του  Λεκκού η κοπέλα» 

Ο όγο εσούτσε ταν αβουτάνα τα σατερή πφη ετσιτάε σε ατσhέ καημό, έκι ατσhά προσβολή να νι ξονομακίσει, α πράξη σι όκι δενάχα σέβας τσαί λεβεγγία. Έτρου ένι θίλοι μι, άλλοι εποχάδε… Για έτεοι του χρόνου όκι πάρχουντα χειρούτερε πράμα να νιαϊθή το όνουμα τα σατερή. 

Με ατσhέ χουλιακουμό ν’απολύτσε χαμπέρι να νι ξεχάει τσαί να μη τθαήσει τουρ εψιού σι άβα βοά τάνου σι πφη ν’εντροκιάε τθου γονίε σι, από τα στιμή πφη όκι ζατέ τθαν τσέα σι να νι κχαράτση σε αρρεβώνα!!! Ταν υσάτη, καθούς έκι πεντάκαλε, ν’επαντρεύε α τσυρά σι, με ένα ανιψιέ σι από ταν Αϊθίνα τσαί εφύτσε από τον Αγιελίδη. Ο μαλέ τσαί ο κορμό ίσως αφοσιούτθαϊ σε καμπζία τσαί ευθύνε,  α καρδία όμως εφυάτσε βαθία ταν ικχάρα για ετήνα ταν πρώτα αγάκη…

Καλέ ξημέρουμα θιλενάδε τσαί θίλοι μι, μην ξονομακίχετε γκανένα τθαν αγορά, τθα μαγαζία, φυάτσετε τα ζωή νιούμου μόνιου για σ’εμού!!!

Έμε νιούντε ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ

Σύντομη και μελαγχολική η ιστορία μας  σήμερα, για μια κόρη που χώρισε με τον άνθρωπο της μόνο και μόνο γιατί  εκείνος ανέφερε στην ταβέρνα  το όνομα της. Η κοπέλα μας εκτός από πανέμορφη ήταν προκομμένη, έγνεθε άριστα και καλοέπλενε, όπως έλεγαν τότε, ( χαρακτηριστικά στοιχεία νοικοκυροσύνης της εποχής ). Ήταν στη δούλεψη ενος άρχοντα Λεκκού. Μια βραδιά ο καλός της, πίνοντας με τους φίλους του σε ένα μαγαζί, παραδέχτηκε τον έρωτά του για το κορίτσι και  στεναχωρημένος που δεν μπορούσε να την δει, έβγαλε μεγάλο αναστεναγμό και είπε στα νέα ελληνικά ( δεν ήταν Τσάκωνας, ήταν ξενομερίτης): «σαν άλλο δε με μάρανε στο σύρε και στο έλα, μον’ του  Λεκκού η κοπέλα»

Ο λόγος έφτασε στα αυτιά της κόρης που έπεσε σε μεγάλο καημό, ήταν μεγάλη προσβολή να αναφέρει το όνομα της, η πράξη του δεν έδειχνε σεβασμό και λεβεντιά. Έτσι είναι φίλοι μου, άλλες εποχές … Για εκείνα τα χρόνια δεν υπήρχε  χειρότερο πράγμα να ακουστεί το όνομα της κόρης. 

Με μεγάλη πίκρα του έστειλε  μήνυμα να την ξεχάσει και να μη σηκώσει τα μάτια του επάνω της άλλη φορά που την ντρόπιασε στους γονείς της, από τη στιγμή που δεν είχε πάει σπίτι της να την ζητήσει σε αρραβώνα !!! Την κόρη, καθώς ήταν περίκαλη, την πάντρεψε η Κυρά της, με έναν ανιψιό της από την Αθήνα και έφυγε από το Λεωνίδιο. Ο νους και το σώμα ίσως αφοσιώθηκαν σε παιδιά και ευθύνες η καρδιά όμως φύλαξε βαθιά την ζέση για  εκείνη την  πρώτη αγάπη…

Καλό ξημέρωμα φιλενάδες και φίλοι μου, μην αναφέρετε το όνομα κανενός στην αγορά,  στα μαγαζιά,  φυλάξτε την προσωπική σας ζωή μόνο για εσάς!!!

ΜΙΛΑΜΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ