13 Δεκεμβρίου 1943. Ημέρα μνήμης . Στεκόμαστε προσοχή σε αυτούς που έχασαν την ζωή τους αλλά και στις ηρωίδες γυναίκες που απέμειναν πίσω,και μέσα από τα αποκαΐδια κατάφεραν να επιβιώσουν και να αναστήσουν τα ανήλικα παιδιά τους …..

……………..ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ …….. 

Τςhίτα τσαι Τίτιντα 13 τσαι 14 του Δετσέμπρη 2022: Α Τσακωνοπαρέα 

Κουιτέ  : από το βιβλίε «Κραυγή»

Διαστευή τσαι γραφτέ τθα Τσακώνικα από τον Πάνο Μαρνέρη . 

«Σκοτάϊδι το ξοίκασμα ντι, 

άβυσσε,ξοίκασμα γυρτέ προς τα τάσου,

το πόνε ντι ο ‘με ατζίχουντε ‘νι, 

με κουβέντε κούιθοι τσαι άσαρτσοι 

έμε νοιρογούντε .»

«Το βόλι πφι ντ’σκωτούτσε

Περάτσε δίπα από τα καρδία μι,

Δίπα από τα καρδία μι τσιτάερε νεκρέ, 

δίπα από τα καρδία μι ντε κχακχούαει,

Τάνου τθο μνήμα ντι ένι ντίντα»

 

Οι Γερμανοί περάκαει, χαμό πέρε ως πέρε.

Τ’όμορφο χωριουδάτσι τα Μαζέϊκα,

κουβάνα απαραμάτσε τσέρα ….

Δίχως μπίτι ξεντρακία, παρά με χκηνωδία

Κατατζήαει το τόπο έντανη σε κουβάνα τραγωϊδία. 

Τσαι είνι παλαίγκουντε  τσαι ντουκχουμένει

Ναμέρε,μήνοι, χρόνου, για να αναστάνωει κίσου ένταοι 

πφι οι Βάρβαροι Ούννοι γκρενίαει.

Τσαι όταν είνι παρείντα τθα θύνητση σου τα του  πολέμου τα δεινά 

Είνι κουΐζουντε για να νιαθεί.. Ειρήνη αϊθήνε Ειρήνη ..

…….ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ………

«Σκοτάδι η ματιά σου,

 άβυσσος,βλέμμα στραμμένο προς τα μέσα, 

τον πόνο σου δεν τον αγγίζουμε, 

με λέξεις κούφιες,άσαρκες 

μοιρολογούμε»

« Το βόλι που σε σκότωσε 

πέρασε δίπλα από την καρδιά μου,

 δίπλα από την καρδιά μου έπεσες νεκρός,

 δίπλα από την καρδιά μου σ’ έθαψαν,

 απάνω στον τάφο σου χτυπά»

Οι Γερμανοί διάβηκαν, χαλασμός, 

φωτιά πέρα ως πέρα, 

τα Μαζαίικα το ολόμορφο χωριό

 μαύρη απομένει ξέρα. 

 Χωρίς καθόλου ανθρωπιά

 αλλά με κτηνωδία 

μετέτρεψαν τον τόπο αυτό 

σε μαύρη τραγωδία.

και πολεμούν και δέρνονται 

ημέρες, μήνες, χρόνια,

για να αναστήσουνε ξανά αυτά

 που η καταχθόνια 

ορδή τον Ούνων γκρέμισε. 

όταν αναλογίζονται του πολέμου  την δίνη φωνάζουν

 όλους να ακουστεί ΕΙΡΗΝΗ, αδέλφια, ΕΙΡΗΝΗ …

….ΜΙΛΑΜΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ……..