……………. ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ………… 

Σάμπα 15 του Ιούνη (Σερικχή )2019 . Α Τσακωνοπαρέα. 

Διάλογο #40:Σωφερίνα :Του Πάνου Μαρνέρη .

-Ο ‘σι αούα μι τσι άκει θα πάθου α σκοκεινά .

-Τσι ενάτθε βρε Παναγιώτση με τρομαήερε ;

-Ο ‘κι θα στουκάρου κολλέγισα σε ένα δεντρικό .. 

-Οϊμέ με με που νιε παθήτσερε θιλενάδα ;. Α

-Να έμα ξοικάζα του πούε μι οπά πφι εβαλήκα ταχύτητα , 

έκεινη το ρημαϊδακό ρουθουνίζουντα ο ‘κι σταμακίχουντα , φύτζε από τα πορία τσαι ντουγρού για ταν ελία . 

-Νιε στουκαρίερε γειτόνισα . 

-Θα ζάου τα Δέσποινα να ανάψου το καγκήλι σι  σάμερε, πφι 

εβαλήτσε τα χέρα σι . Να σκωρήνου τσαι το  διάσκαλε πφι πατήτζε το φρένο από τα μερία σι τσαι σταμακίε το έμισιου μέτςhη… 

Επφέρη έκι ποίντα σα ψημόριφο σάμερε σα βοτςhιατέ βου κακό νάχει. 

-Φοζάτθερε Παναγιώτση ; 

-Ψιουχρέ έμπορα με ‘κόβε ..α ψιούχα μι ζάτσε τα Κούλουρη …… 

 αλλά κια θα μι ζάει … 

• Εσταμακίερε μετά από έγκεινη θιλενάδα ; 

Ναι κολλέγισα μι επέτσε ο καψο διάσκαλε ,καλέ άντρωπο. 

-Ορή σάμερε ο θα ποίουμε άλλιου , ο θα ντι χρεού μη φοζήσιου 

Γιατσί να μη ποίουμε διάσκαλε ; νιε πέκα   . 

Με πέτσε ορή , έτζε τα τζέα μη παρήσιου ταχία , ξακιστάσου ησύχασε τσαι έα ταν ασικρία τσαι όα θα ζάνει νία χαρά . 

-Ετήνε ένι ξέρου καλύτερα Παναγιώτση , ποίε ότσι ντε  ‘πέτσε τσαι ταν ασικρία μέρα του θεού ένι …… 

ΝΕ ΤΟ ΚΑΛΕ ΝΑ ΞΗΜΕΡΟΥΘΟΥΜΕ , ΑΓΑΚΗ ΤΟΥ ΚΑΡΔΙΕ ΝΙΟΥΜΟΥ ……….ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ……….

——————————————————- 

Δεν μου λές τι θα πάθενα η σκοτεινή ;

Τι έγινε βρε Παναγιώτενα ; με τρόμαξες ; 

Δεν θα τράκαρα (στούκαρα) σε ενα δέντρο ; 

Αλοίμονο μου , πως το έπαθες φιλενάδα ;

Να εκοίταζα τα πόδια μου έκει πού επέβαλα ταχύτητα , εκείνο το ρημαδιασμένο ρουθούνιζε και δεν σταμάταγε , έφυγε από τον δρόμο και κατευθείαν για την ελιά . 

Το στουκάρισες γειτόνισα ;

Θα πάω στην Παναγία να ανάψω το καντήλι της σήμερα που έβαλε το χέρι της . Να σχωρνάω και τον Δάσκαλο που πάτησε το φρένο από την μεριά του και σταμάτησε στο μισό μέτρο . Έχτες έκανε σαν ψημοκάτσικο και σήμερα σαν μοσχάρι σε οίστρο που κακό νάχει .. 

φοβήθηκες Παναγιώτενα ; 

Κρύος ιδρώτας μ´ έκοψε , η ψυχή μου πήγε στην Κούλουρη….αλλά που θα μου πάει …….

Εσταμάτησες μετά από αυτό φιλενάδα ; 

Ναι φιλενάδα , μου είπε ο καψερός ο δάσκαλος , καλός άνθρωπος ,

κοίτα σήμερα δεν θα κάνουμε άλλο , δεν θα σε χρεώσω μην φοβάσαι . 

Γιατί να μην κάνουμε δάσκαλε ; Τον ρώτησα . Μου είπε : κοίταξε 

πήγαινε στο σπίτι , μην έρχεσαι αύριο ξεκουράσου ησύχασε και έλα μεθαύριο και όλα θα πάνε μία χαρά . 

Αυτός ξέρει καλύτερα Παναγιώτενα ,κάνε ότι σου είπε και μεθαύριο μέρα του Θεού είναι …… 

Με το καλό να ξημερωθούμε , αγάπη στις καρδιές σας .

……………ΜΙΛΑΜΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ …………