.
…….. ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ….
ΠΑΡΑΣΤΣΙ 7 του Σοτθέμπρη 2018. Τσακωνοπαρέα μοι ..
Επφέρη ένα κομμάκι τα Τσακωνοπαρέα : ΠαπαΝιχάλη Αλευρά
Ατζελικώ Δημ. Κότσυφα , Λένα Ασημακοπούλου , Θωμαή
Σαπουνάκη τσαι Πάνο Μαρνέρη , εμπήκαμε επίστσεψη το Μάτι τα
Αττική . Όρεγη τσαι ένα μήνα περίπου α Τσακωνοπαρέα εμπήτσε ένα έρανε για του κχαροδατοί . Εμαζούτθε ένα ποσέ τσαι αποφασίστε από τσοινού να ερεστούνει 3 οικογένειε τσαι να μεριατθεί σε 3 ίσια μερκικά ( 1 )μερκικό για τα κάθε οικογένεια .
Άλλιου πράμα να οράρε τα καταστροφή τσαι το Δράμα απο τα τηλεόραση , άλλιου να νι ζήερε τσαι άλλιου να οράρε το παθητέ
τσαι αφού νι ξεικάτσερε τάσου τουρ εψιλοί σοι , να οράρε τσαι να σβαήσερε τα ψιούχα σοι . Για όγοι σεβασμού ο θα βάλουμε φωτογραφίλε από αντροίποι …
Ογή τσαι 7-8 χρόνου α γουναίκα του θίλου μοι με επέτσε για το χαμό του υζού μοι : —Πάντα άμα ντε έμα ορούα , έμα σεκλεκισκουμένα , α καρδία μοι έκει βούα αλλά αφού έμα έγκα τα τσέα μοι έμα ξεχένα τον πόνε ντοι ανάμεσα τθα καμπτζία μοι . Έδαρη εχάκα τσαι εζού το δικό μοι παλληκάρι τσαι έδαρη ειλικρινά ένει πορούα να ντι κατάβου —, τσαι αφού επέτσε ένταει εσπουρίε τα βάματα ..
Ένει ανάτζη να χάμε ένα δικό νάμου άντρωπο για να κατάβουμε το πόνε του συναντρούπου νάμου ; Απάντηση ο ‘ νει έχου ….. ίσως ναί .
Χαρετοί όλοι τθο ΕΤΖΕ …. συλλογιστοί , χωλιατοί ,σεκλεκιστοί , σιωπηλοί ,τσαι προβλημακιστοί τθο ΓΙΟΥΡΙΣΜΟ…..
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥ όλοι όσοι αβήκαει μέρη σε έντενη τον έρανε ….
όλοι γενικά… ….ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ …….
…………..
Χθες ένα κομμάτι της Τσακωνοπαρέας :
ΠαπαΜιχάλης Αλευράς , Αγγελική Δημ. Κότσυφα , Λένα Ασημακοπούλου,Θωμαή Σαπουνάκη και Πάνος Ναρνέρης ,εκάναμε επίσκεψη στο Μάτι της Αττικής .Εδώ και ένα μήνα περίπου η Τσακωνοπαρέα έκανε ένα έρανο για τους πυρόπληκτους . Συγκεντρώθηκε ένα ποσό και αποφασίστηκε από κοινού να βρεθούν
3 οικογένειες και να μοιραστεί σε τρία ίσα μερίδια ,1 για κάθε οικογένεια . Άλλο να δεις την καταστροφή και το Δράμα από τηλεόραση , άλλο να το ζήσεις και άλλο να επισκεφτείς τον παθόντα και αφού κοιτάξεις τα μάτια του να δεις και να διαβάσεις την ψυχή του . Για λόγους σεβασμού δεν θα αναρτήσουμε φωτογραφίες ανθρώπων . Εδώ και 7-8 χρόνια η γυναίκα του φίλου μου μου είπε για τον χαμό του γυιού μου . Πάντα άμα σε έβλεπα στεναχωριόμουν και έκλαιγε η καρδιά μου αλλά από τι επήγαινα σπίτι μου , εξέχναγα τον πόνο σου ανάμεσα στα παιδιά μου . Τώρα έχασα και το δικό μου παλληκάρι και τώρα ειλικρινά μπορώ να σε καταλάβω και αφού το είπε επλάνταξε στο κλάμα . Είναι ανάγκη να χάσουμε δικό μας πρόσωπο για να καταλάβουμε τον πόνο του συνανθρώπου μας ; Απάντηση δεν έχω … ίσως ναί ….
χαρούμενοι όλοι μας στο πήγαινε , συλλογισμένοι ,στεναχωρημένοι , σιωπηλοί , και προβληματισμένοι στό γυρισμό . Ευχαριστώ όλους όσους έλαβαν μέρος σε αυτόν τον έρανο. Όλους γενικά .
…………..ΜΙΛΑΜΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ………