ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ

Τσακώνικα με τον Πάνο

 

…………ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ…………….Βασίλη 

Παράστσι τσαι Σάμπα 11–12 του Φλεβάρη 2022: Α Τσακωνοπαρέα…

Κουιτέ #32: από το βιβλίε : «ΚΡΑΥΓΗ»

Διαστσευή τσαι γραφτέ τθα Τσακώνικα από τον Πάνο Μαρνέρη . 

Σαν εμπαήκα τάτσου οράκα Γερμανοί , κατά τάνου . Τραβήαμε για τουρ Άγιοι Θεοδώροι. Ενιάκαμε τότθε νία φωνά : έκι ονοιάζα σαν τα Βαςhονιά. —Κια έτθε έγκουντε βρε Κουρούνε; Έατθε τάνου. Τουρ ατσhοίποι νάμου  σε σκωτούκαει»… Εζάκα δρανήντα, έμα από του πρώτοι τθο τόπο του φονικού …Ο θα ξεχάου ποτές ότσι όπφουρ έμα φορούα τα τσhέρβα μι, έκι τςhάχουντα  τόσιου αίμα  πφι οι πούε μι ήγκιαει γιομάτοι.. 

Οράκα λίγο πιό κάτου, σε νία χούρα, ένα να μι ποίνει σινιάλα …

«Έα» Έκι ο αφέγγη μι . Δρανία κοντά σι , έκι μπάνου αίμα από το τθούμα τσαι από το πούα «Κιάσε μι, με πέτσε τσαι θα ντ’αλήου εζού από κιά θα μι αποσούρε τθα τσέα» . Νι εκιάκα, δώδεκα χρονού καμπτζί τσαι νι αποσούκα τα τσέα ούγειε έκι τάσου του λαμπούρε . 

Άφε μι, επέτσε, τσαι δρόνια να ζάρε να φέρερε τα Μάτη ντι τσαι απέ να ζάρε να φέρερε το Ντίνο.

Δρανήα κίσου προς ταν άμπελε τσαι φωνηά: «Τσεία ο αφέγκη μι ένι τθα τσέα. Τα καμπτζία το Χρήστο τσαι τον Πάνο να σ’άρει α Μάτη μι τσαι εκιού να μόλερε τάνου από το νεκροταφείε . 

Για φαγγηστήτε τον πόνε τσαι  τα τρομάρα πφι ενιούτσε έγκεινη το σιατέρη ,12 χρονού παλιοκάμπτζουλε σαν οράτσε πουρτέσε σι έντεοι όλοι τοι σκωτουτοί ;Πόσα δένανη ο άντρωπο ένι γκριούφου τάσου σι;

Εζου σ’ένι σβαήχου, τσαι σ’ένι γράφου, τσαι πάλι είνι τςhέμουντε οι χέρε μι… φαγγίσου να σ’οράρε απουρτέσε ντι!!!

Α ούρα  α κα τσαι να έχουμε όλοι ταν υγεία νάμου . 

………ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ……… 

……………..

Σαν βγήκα έξω είδα γερμανούς προς τα επάνω.  Προχωρήσαμε για τους Αγίους Θεοδώρους.  Ακούσαμε τότε μία φωνή, έμοιαζε σαν της Βασωνιάς. — Που πάτε βρε κουρούνες!!!  ελάτε επάνω, τους άντρες μας τους σκότωσαν.  Πήγα τρέχοντας ήμουνα από τις  πρώτες στον τόπο του φονικού.  Δεν θα ξεχάσω ποτέ, φορούσα τα παπούτσια μου. Έτρεχε  τόσο αίμα που τα πόδια μου ήταν γεμάτα.. 

 Είδα λίγο πιο κάτω σε ένα χωράφι ένα να κάνει σινιάλα, χειρονομίες. Έλα…. ήταν ο πατέρας μου…  Έτρεξα κοντά του και έβγαζε αίμα από το στόμα του και από το πόδι του. 

« Πιάσε με, μου είπε, και θα σου πω εγώ από που θα με πας στο σπίτι».  Τον έπιασα 12 χρονών κορίτσι  εγώ, και τον πήγα στο σπίτι το οποίο ήταν μέσα στις φλόγες.  —Άσε με, μου είπε και γρήγορα να πας να φέρεις τη μάνα σου και μετά να πας να φέρεις τον Ντίνο. 

 Έτρεξα προς το αμπέλι και φώναξα θεία ο πατέρας μου είναι στο σπίτι, τα παιδιά, τον Χρήστο και τον Πάνο να τα πάρει η μάνα μου κι εσύ να έρθεις  πάνω στο νεκροταφείο….

Για φανταστείτε τον πόνο και την τρομάρα που ένιωσε αυτό το κορίτσι, 12 χρονών παλιόπαιδο, σαν είδε μπροστά της αυτούς όλους τους σκοτωμένους; Πόση δύναμη ο άνθρωπος κρύβει μέσα του;

 Εγώ τα διαβάζω και τα γράφω και πάλι τρέμουν τα χέρια μου, φαντάσου να τα δεις μπροστά σου!!! 

 Η ώρα η καλή και να έχουμε όλοι όλοι μας την υγεία μας…. 

………….ΜΙΛΑΜΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ……….

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *