Μεταξένια καμπτζί μι ντ’έμε Φχαριστούντε πρεσιού . 

………….. ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ……….Μεταξένια 

Πέφτα τσαι Παράστσι31 του Μάτζη τσαι 1 του Απρίλη 2022 :

 Α Τσακωνοπαρέα : Κουιτέ #47 από το βιβλίε «ΚΡΑΥΓΗ»

Διαστσευή τσαι γραφτέ τθα Τσακώνικα από τον Πάνο Μαρνέρη…

Θεέ μι τσι Βάμμα, τσι νοιρόγι !!! Οι ματέρε ήγκιαει ντίντε του πόρου, ανοίντουντε τα παναϊθούρια τσαι ανεμούκχουντε τάτσου τα καμπτζία σου  για να μη δάνει ζωντανά. Α μάτη μι, ανεμούτσε ενίου τσαι τον αϊθή μι . Κχάρα , καπινοί τσαι ο ήλιε από αψεά σάματσι  έκι στρατζίχου αίμα. 

Τάσου σε λίγα ούρα τα Καλάβρυτα ενάτθαει σποΐα. Φόβο έκι  ποίου συντροϊθία τθα αχνάρια νάμου όπφουρ έμαει δρανήντουντε να ερεστούμε μακρία από τα κόαση τα συντέλεια . . Σούκαμε τθο σπήλη. Πενήντα νοματαίοι ξενυχκίαμε οπά . Τα νιούτθα μαθήκαμε ότσι τουρ ατhοίποι σε φονεύαει . Με τα σύνταχα τσινήκαμε το ψάφημα, το ψάφημα για του σκωτουτοί αντροίποι νάμου. Τσι Δράμα Θέ μι . 

Σκωτουτοί,φονευτοί, σκωρετοί παντού . Ο πόνε ατέλειουτε, το βάμα ατέλειουτε, το νοιρόγι τσαι ο κουϊτέ ατέλειουτε. 

Έρμοι ματέρε , πφι ατθαήατε τον ατθάϊστε έντενη σταυρέ τσαι μπαήκατε τθο Γολγοθά νιούμου, αφού επρίατε ακόνη τσαι τον πόνε νιούμου. 

Ένι αξίζουντα νιούμου Στεφάνι ταρ Αγιοσύνα . .

Καλε νά ‘χουμε όλοι νάμου . Α καωσύνα, α αγάκη,τσαι α υγεία ανέ κχοντούκχουει νάμου συντροϊθία .. 

…………….ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ………..

………

Θεέ μου τι κλάμα, και τι μοιρολόι. Οι μανάδες  χτυπούσαν τις πόρτες, άνοιγαν τα παράθυρα και πέταγαν έξω τα παιδιά τους για για να μην καούν ζωντανά.  Η μάνα μου πέταξε εμένα και τον αδερφό μου. Φωτιά, καπνοί και ο ήλιος από ψηλά λες και έσταζε αίμα.. 

Μέσα σε λίγη ώρα τα Καλάβρυτα έγιναν στάχτη.. 

Φόβος έκανε συντροφιά στα χνάρια μας, όπως τρέχαμε να βρεθούμε μακριά από την κόλαση και την καταστροφή. 

Φτάσαμε στη σπηλιά . Πενήντα νομάτοι ξενυχτήσαμε εκεί τη νύχτα.  Μάθαμε ότι τους άντρες τους σκότωσαν..  Πρωί, πρωί ξεκινήσαμε το ψάξιμο. Το ψάξιμο για το σκοτωμένους ανθρώπους μας. 

Τι δράμα θεέ μου, σκοτωμένοι, φονεμένοι, πεθαμένοι παντού. 

 Ο  πόνος ατέλειωτος, το κλάμα ατελείωτο, το μοιρολόι  και τα σκουξίματα ατελείωτα. Έρημες μητέρες, πως σηκώσατε τον ασήκωτο αυτόν Σταυρό και ανεβήκατε τον Γολγοθά σας αφού πνίξατε ακόμη και τον πόνο σας.. 

Σας αξίζει στεφάνι της αγιοσύνης…..

Καλο νάχουμε όλοι μας . Η καλωσύνη , η αγάπη τσαι η υγεία  ας μας κρατάνε συντροφιά ….

………..ΜΙΛΑΜΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ……..