Α μιτσουτέρα τα παρέα , α μιτσά Αρτεμι . Τσι να αλήου για όα ένταοι τα καμπτζία. Συγχαρητήρια σε όα … δυόμισε χρονίλε κίσου ένέτζε νάμου ο Κορωνοϊό αλλά σε κιάκαμε οπά πφι σε φαήκαμε … Σάμερε τα μπράβο τσαι τα συχαρητήρια όα για ταν Άρτεμι !!! . 

………… ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ………..Άρτεμις

Πέφτα τσαι Παράστσι 24–25 του Φλεβάρη  2022: Α Τσακωνοπαρέα . 

Κουιτέ #37 : από το βιβλίε «ΚΡΑΥΓΗ» 

Διαστσευή τσαι γραφτέ τθα Τσακώνικα από τον Πάνο Μαρνέρη.

Όπφουρ έμα μπαήνα έμα ανταμούκχα γουναίτσε πφι ήγκιαει κουβαούντε σκωτουτοί τσαι πφι οι πούε σου ήγκιαει τάσου τα αίματα

Ψαφήκα να ερέσου τον άτςhωπό μι το Δήμο.  Όπφουρ ο ‘μα ερέχα νι,  ολπίδα ενάτθε τάσου τον εμαλέ μι  ότσι  άκια να έκι γλυτουτέ.. Περάτσε από τον εμαλέ μι τσαι με γλυτσιάτζε λίγο . 

Του κάκου όμως, λίγο πιο τάνου νιε ‘ρέκα . Α ριπή νι έκι έχα κοφτέ το πούα . Το δε χαριστικό βόλι έκι  από τα σhούκχα σι μπαητέ  τθο Σhιντοβότανε.  

Εστρούκα το τσίλικα, νιε τσαπρούκα τάνου τσαι νιε μπέα . 

Λίγο πιο κάτου α συννυφάδα μι με του τςhεί σιατέρε σι,  έκι έχα ερεστέ τον άτςhωπο σι τον Τάκη . 

— Έα να κχαμπαήσουμε το Δήμο!!!  νιε πέκα. 

—Τσαι το Τάκη μι ; με ρωτήτσε

— Από τσι κχαμπαήσουμε το Δήμο θα μόλουμε να αποσούμε τσαι το Τάκη , νι απογήμα .. 

Τσαι έτρου εζού, α συννυφάδα μι , ο υζέ μι ο Άδωνι τσαι α ανηψιά μι α Κατερίνα κχαμπαήαμε το Δήμο τσαι τον Τάκη τσαι σε ακχουγκίαμε τθου γονείε μι το τάφο . Σε μπέαμε τσαι φύγκαμε . Ο ‘μάει  έχουντε τσαιρέ να σι κχακχούτσουμε.

Βαθία υπόκλιση  σε έντεοι του γουναίτσε πφι εμποίκαει του καρδίε σου πέτςhε για να κχοντούνει ότσι έκι απαραματέ από ταν οικογένεια σου .

…………ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ……….

……………………

Όπως ανέβαινα συναντούσα γυναίκες που κουβαλούσαν σκοτωμένους και που τα πόδια τους ήτανε μέσα στα αίματα . 

Εψαξα να βρω τον άντρα μου τον Δήμο.  Καθώς  δεν τον έβρισκα, ελπίδα γεννήθηκε στο μυαλό μου, πως ίσως  είχε γλιτώσει.

 Μου πέρασε από το μυαλό και με γλύκανε λίγο. 

 Του Καλκούτα (μάταια)  όμως λίγο πιο πάνω το βρήκα. 

 Η ριπή του είχε κόψει το πόδι. Η δέ χαριστική βολή από το πρόσωπο του είχε βγει στη ρίζα του αυτιού του. 

 Έστρωσα ένα στρώμα των ξάπλωσα επάνω και τον σκέπασα. 

 Λίγο πιο κάτω η συνυφάδα μου με τις τρεις τις κόρες είχαν βρει τον άντρα της τον Τάκη. 

—Έλα να κατεβάσουμε το Δήμο, της είπα..

 —Και τον Τάκη μου; με ρώτησε… 

— Αφού κατεβάσουμε το Δήμο θα ξανάρθουμε να πάμε και τον Τάκη, της απάντησα ..Και έτσι ,εγώ η συνυφάδα μου, ο γιος μου ο Άδωνις  και η ανιψιά μου η Κατερίνα, κατέβασαμε το Δήμο και τον Τάκη και τους ακουμπήσαμε στον τάφο των γονιών μου.  Τους σκεπάσαμε και φύγαμε.  Δεν είχαμε καιρό να τους θάψουμε .

 

Βαθιά υπόκλιση σ’αυτές τις γυναίκες που έκαναν τις καρδιές τους πέτρες για να κρατήσουν οτι είχε παραμείνει από τις οικογένειες τους

………. ΜΙΛΑΜΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ………….