ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ

Τσακώνικα με τον Πάνο

 

………Ένι νία παλιά αληιθινά ιστορία ……

……..ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ………

Δέφτερα τσαι Τςhίτα 13–14 του Σετθέμπρη 2021 : Α Τσακωνοπαρέα . 

Το κηγάϊδι του Δήμου : του Πάνου Μαρνέρη . 

Έγκεινη το κηγάϊδι νι ήκιαει αούντε : το κηγάϊδι του Δήμου

Ένι ερικχούμενε το δυκικό μέρη τθο Άκχο λίγο βορειοανατολικά από τα Κάτου Σέα . Α παλιά τσεντρικά πορεία, Παλιόχωρα Τερέ, ένι περούα ακριβώς απουρτέσε σι . Ενι τσεροκήγαδε τσαι του παλιοί χρόνου έκι ανοιτθέ 

Ο Γιάννη ο Παπαϊδά έκι νοικοτσούρι . Έκι έχου κάλυε τα κάτου Σέα… οπά έκι έχου τσαι το μαντρί σι . Εζου πφι νιε θυνήμα έκι έχου προύατα αλλά μπρούτερα  έκι έχου χκηνά . Ο ‘κι έχου μποιτέ καμπτζία . Σα νοικοτσιούρι πφι έκι έκι έχου παρτέ τα δούλεψη σι κοπέλι, πφι έκι παρείντα από το Κορακοβούνι καμπτζί του Κώτςhου του Κουρμπέλη  γιούρε του 15 χρονού .  Το κοπέλι έκι κάτσι σαν υπηρέτα, ούγειε έκι αραμούντα μαζύσου τσαι έκι ποίντα δουλείε αλλά το πλέκιεριου έκι φυάτθουντα τα χκηνά. 

Το κηγάϊδι πφι έκι ποκίχου ο Γιάννη τα Χκηνά έκι έγκεινη το του Δήμου . Το κοπέλι εζάτσε να ποκίσει τα χκηνά αλλά ποτέ ο γιουρήε το κονάτσι . Είνι θέντε να αλήνωει ότσι :όπφου το καμπτζί έκι μπάντα ύο με τα τέστα τσαι έκι γιομήντα του  κορίτε να κίωει τα ζωντανά, ενα ζωντανέ τσιτάε τάσου το κηγάϊδι . Εμποίτσε να γλυτούει το ζωντανέ λιουτςhάντζε , τσιτάε τάσου τθο κηγάϊδι τσαι πρίτθε.. Νιε ‘ρέκαει πριτθέ ύστερα από πρεσοι ούρε . Ο θρύλε ένι έχου να αλήνει ότσι : Πρεσσοί νι ήγκιαει έχουντε νιατέ να κουίζει για βοήθα, όπφουρ ήγκιαει περούντε από τα πορεία, για πρεσσέ τσαιρέ  αργούτερα .. Α μάτη μι μ’κι οργινέγκα να μη σταμακίχου οπά , γιατσι το καμπτζί εζάτσε ασβάϊστε τσαι έκι βρυκοατσιαστέ .. 

Με το καλό να ξημερουθούμε τσαι γλυκά να ονειρευτούμε …

…………ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ………

……… 

Αυτό Το πηγάδι του έλεγαν το πηγάδι του Δήμου.  Βρίσκεται στο δυτικό μέρος, στο Λάκκο λίγο βορειοανατολικά από την κάτω Σέλα. 

 Ο κεντρικός δρόμος Παλιόχωρας Τυρού περνάει ακριβώς μπροστά του.. Είναι ξεροπήγαδο και τα παλιά χρόνια ήταν ανοιχτό με περίφραξη από απαλιές . Ο Γιάννης ο Παπαδιάς ήταν νοικοκύρης, είχε σπίτι στην κάτω Σέλα εκεί που είχε για το μαντρί του. 

Εγώ όταν τον θυμήθηκα είχε πρόβατα αλλά πριν  είχε γίδια . 

Δεν είχε παιδιά . Σαν νοικοκύρης που ήταν είχε πάρει στην δούλεψη  του (κοπέλι( υπάλληλο καταγωγή από το Κορακοβούνι παιδί του Κωσταντίνου του Κουρμπέλι περίπου 15 χρονών  .  Το (κοπέλι) ήταν κάτι σαν υπηρέτης που έμενε μαζί τους και έκανε δουλειές αλλά το περισσότερο πρόσεχε  τα γίδια. Το πηγάδι που ο Γιάννης πότιζε τα γίδια ήταν αυτό το του Δήμου.  Ο υπηρέτης επήγε να ποτίσει τα γίδια αλλά ποτέ δεν γύρισε στο σπίτι . Υπέθεσαν  ότι όπως το παιδί έβγαζε νερό με τον κουβά και γιέμιζε τις κορίτες να πιουν τα ζωντανά, ένα ζωντανό(γίδι) έπεσε στο πηγάδι.  Εκανε ο νέος να γλιτώσει το ζωντανό γλίστρησε έπεσε μέσα στο πηγάδι και πνίγηκε . Τον βρήκαν μετά από αρκετές ώρες. Ο θρύλος θέλει να λέει ότι πολλοί είχαν ακούσει το παιδί να σκούζει για βοήθεια πολλά χρόνια αργότερα καθώς περνούσαν. Η μητέρα μου με συμβούλευε να μην σταματάω εκεί διότι το παιδί πέθανε αδιάβαστο και είχε βρυκολακιάσει.

Με το καλό να ξημερωθούμε και γλυκά να ονειρευτούμε

………ΜΙΛΑΜΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ……… 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *