ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ

Τσακώνικα με τον Πάνο

…………ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ………….Βασίλης 

Τσιουρακά τσαι Δέφτερα 9–10 του Γενάρη 2022:Α Τσακωνοπαρέα 

Κουιτέ#21: από το βιβλίε Κραυγή .

Διαστσευή τσαι γραφτέ τθα Τσακώνικα από τον Πάνο Μαρνέρη 

Εντούτσε α κχαμπάνα τα Δέφτερα με τα σύνταχα.Ετθάκαμε τσαι να μου εϊδατάνει… «Όλοι τθο σκολείε..τσαι οι ατςhοίποι. Να νάρετε ένα μπέτσιμο τσαι άντε να περαήτσετε  νία ναμέρα»…

Α Μάτη μι ρωτήτσε ένα από του Γερμανοί πφι ήγκιαε αραμούντε τα τζέα νάμου . «Να κατσάου τθα τζέα με το πίκολο; (Μιτσή )»

«Όχι όχι όλοι κάτου, ο θ’αραμάει γκανένα ογή»απογήτθε ..

Ο αφέγκη μι επέτσε : «Αφήετε του πόροι ανοιτθοί, να μπάτσε τσαι βάλωει κχάρα, να φύτσωει τα άογα τσαι να γλυτούνει» . Φύγκαμε όλοι: Τθου σκολείου το πόρε εχουρίαει νάμου. Ενεί του γουναίτσε τσαι τα μιτσιούλικα βαλήκαει νάμου τθο τάνου χούρισμα . Ένι θυνηκχουμένα τα Μάτη μι πφι έκι ποία παράπονα..»Γιατσί ο Κώστα να μη φορέει τα κοντά παντελονάτζα, τσαι έτρου να μη νι άρωει;» . 

Ξοικάζουντε έμαει τάτσου τσαι έμαει ορούντε τα τσέα του Άγριου, πφι έκι δέσα .. Για του δε ατςhοίποι : «Ορή Ορή οπά τάνου του Ξυδιά σι είνι αποσούκχουντε» ….Ορούντε έμαει τα πορία τσαι έμαει αούντε: «Ορή οπά σι είνι έγκουντε.» Τάσου από του καπινοί έμαει ορούντε αντρώκινοι απότσιε . Έμαει σhούφουντε ογή τσαι οπά τσαι έμαει αούντε :«Εδαρη θ’ανοίτσωει τον πόρε»… Τθο Τέλη μπαήκαμε από το σκολείε τσαι δούκαμε κατά κάτου …. 

 Ξενυχκίαμε τθουρ Άγιοι Θόδωροι … 

Τθο πόλεμο γκανία αξία ο ‘νι έχα α αντρώκινε ζωά .Α ούρα α κά …  

………..ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ………

……….

Χτύπησε η καμπάνα την Δευτέρα πρωί πρωί. Σηκωθήκαμε και μας διέταξαν:Όλοι στο σχολείο και οι άντρες… Να πάρετε ένα σκέπασμα και ψωμί να περάσετε μία ημέρα. 

Η  μάνα μου ρώτησε έναν από τους Γερμανούς που έμεναν στο σπίτι μας: «Να καθίσω στο σπίτι με το μικρό;» Όχι όχι όλοι κάτω, δεν θα μείνει κανένας εδώ.  Ο πατέρας μου είπε:  «Αφήσετε τις πόρτες ανοιχτές να μήπως και βάλουν φωτιά, να φύγουν τα άλογα και να γλιτώσουν.  Φύγαμε όλοι . Στου σχολείου την πόρτα μας χώριζαν.  Εμάς τις γυναίκες και τα μικρά μας πήγαν στην απάνω αίθουσα. Θυμάμαι την μάνα μου που έκανε παράπονα, γιατί ο Κώστας να μη φορέσει τα κοντά παντελονάκια και έτσι να μην τον πάρουν… Κοιτάζαμε έξω και βλέπαμε το σπίτι του Άγριου που έκαιγε. 

Για τους δε άντρες:  «Να να εκεί πάνω στου Ξυδιά τους πάνε». 

Βλεπαμε τον δρόμο και λέγαμε:  «Να εκεί τους πάνε»..

Μέσα από τους καπνούς βλέπαμε ανθρώπινες σκιές.  Στριφογυρίζαμε εδώ και εκεί και λέγαμε:  «Τώρα θα ανοίξουν την πόρτα» στο τέλος βγήκαμε από το σχολείο και κάναμε προς τα κάτω..  

Ξενυχτήσαμε στους Αγίους Θεοδώρους… 

Στον πόλεμο καμία αξία δεν έχει η ανθρώπινη Ζωή .. Η ώρα η καλή …

………..ΜΙΛΑΜΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ …………

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *