Φχαριστούντε Δέσποινα . Σε όα τα καλέσματα πάντα παρούσα . 

Να έσι κα σιάτη μι, τσαι καλοί σπουδαί … 

………..ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ……….Δέσποινα Τρίκουλη 

Τσιουρακά τσαι Δελφτερα 19–20 του Μάτζη 2023: Α Τσακωνωπαρέα . 

Κουιτέ #151:απο το βιβλίε «ΚΡΑΥΓΗ»

Διαστσευή τσαι γραφτέ τθα Τσακώνικα από τον Πάνο Μαρνέρη. 

«Κια θά αποσούνει τουρ ατςhοίποι νάμου; Τα καμπτζία νάμου Κια είνι;» Αούντε ήγκιαει οι ματέρε νάμου .

Έκι μαζί νάμου α Γιωργία Θεοφανοπούλου τσ’  έκι κχοντούκχα ταν αγκαλία σι, το ασαράγκιαστε δρακούλη σι . Νι άτζε α Μάτη μι ταν αγκαλία σι, νι έκι χορέγκα τσαι νι έκι αούα : «θα φέρερε νάμου ζάχαρη θα φέρερε καφε»….Μέ το έτρου ενιάτθαει φωνέ ….» Έμε δαίσουντε»

Ο καπινέ έκι συγκιούκχου νάμου. Α Μάτη μι πέτσε τθα Μάτη του δρακούλη : «Ασπήδη κάτου από το παναϊθούρι τσαι ποίε το βραχάνι ντι ποϊδά να ντ’ανεμού το καμπτζί. Έτρου τσαι ενάτθε . 

Το καμπτζί έγκεινη πφι σάμερε ένι ερικχούμενε τθαν Αφρική βαφκίστε τσαι άτζε το όνουμα τ’αφέγκη σι . Δηνήτρη Θεοφανόπουλε. 

Α Μάτη μι ασπηδήτσε τσαι έτανη από το παναϊθούρι. Ενίου μ’αφήτσε τάσου τθο σκολείε. Εχάτσε α Μάτη το καμπτζί τσαι το καμπτζί τα Μάτη ……. 

Αγάκη του καρδίε νάμου μακρία από του πολέμοι . 

…………ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ………..

……

Που θα πάνε τους άντρες μας; τα παιδιά μας που είναι; έλεγαν οι μητέρες.  Ήταν μαζί μας η Γεωργία Θεοφανοπούλου και κρατούσε στην αγκαλιά της τον ασαράντιστο γυιό της . Τον πήρε η μάνα μου στην αγκαλιά της, τον χόρευε και του έλεγε: «θα μας φέρεις ζάχαρη, θα μας φέρεις καφέ» Με το έτσι ακούστηκε μία φωνή. «καιγόμαστε»

 ο καπνός μας έζωνε.  Η μάνα μου είπε στη μάνα του μωρού: «Πήδα κάτω από το παράθυρο και κάνε την φούστα σου πόδια να σου πετάξω το παιδί»  Έτσι και έγινε το παιδί αυτό σήμερα βρίσκεται στην Αφρική, βαφτίστηκε και πήρε το όνομα του πατέρα του, Δημήτρης Θεοφανόπουλος.  Η μητέρα μου πήδησε κι αυτή από το παράθυρο. Εμένα με άφησε μέσα στο σχολείο. Έχασε η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα…… 

……Αγάπη στις καρδιές μας και όχι πόλεμο ……

………..ΜΙΛΑΜΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ…………