.
…….. ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ……….
Τσhίτα 11 του Σετθέμπρη 2018 . Τσακωνοπαρέα μοι ..
Η συνέχεια από το ιστορικό επεισόδιο στις 6 Σεπτεμβριου του 1948 .
Από τον καθηγητή Κύριο Σωτήρη Λυσίκατο ….
Για ποιό λόγο κάνουμε αυτή την αναφορά και ειδικά σήμερα ;
Γιατί σαν σήμερα έγινε αυτό το επεισόδιο . Ένας αρχαίος συγγραφέας γράφει : Πλούσιος είναι αυτός που ξέρει καλά την ιστορία του .
Μαθαίνουμε την ιστορία όχι για να μαλώσουμε μεταξύ μας τώρα .
Αυτά είναι ιστορικά γεγονότα και πρέπει να μας ενώνουν και όχι να μας χωρίζουν . Να μαθαίνουμε και να μην επαναλαμβάνουμε τα λάθη που εκάναμε στο παρελθόν . Ένα σημείο που πρέπει να εξετάσουμε είναι ότι η Πατρίδα μας από τον Αλβανικό πόλεμο με τους Ιταλούς ,την Γερμανική κατοχή εως το τέλος του εμφυλίου το 1949 το τίμημα που πλήρωσε ήταν πολύ ακριβό .
Είχαμε 600.000 νεκρούς , δηλαδή το 1/10 του τότε πληθυσμού μας .
Για αυτό το επεισόδιο εμείς προσπαθήσαμε στην ερευνά μας να βρούμε ανθρώπους που το έζησαν . Βρήκαμε τρεις που μας έδωσαν πληροφορίες . Ο Αντρέας Μπουρνάκης από το Λεωνίδιον ,
Ηλίας Λυσίκατος Ξύστρας από τον Τυρό και ο Παναγιώτης Λάτσης από τα Μέλανα . Περιγράφουν και οι τρείς πως βρέθηκαν εδώ εκείνη την ημέρα . Μπουρνάκης : τότε που έγινε το επεισόδιο στον Φωκιανό εγώ δούλευα ναύτης στο καΐκι του Γιώργου Λυσίκατου Πελεκάνου
( ΚΟΙΜΗΣΙΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ) και ήμουν 15 χρονών . Την ημέρα εκείνη
6 /9/48 επιτάχτηκε το καΐκι μας και εφέραμε στρατιώτες στον Φωκιανό. Το πολεμικό πολεμιστής ζήτησε να κάνει νηοψία στο τρικάταρτο αλλά εκείνοι δεν δέχτηκαν . Ο Πολεμιστής τότε άνοιξε πύρ εναντίον του . Η πρώτη κανονιά έπεσε στην παραλία και άνοιξε κρατήρα .. Η δεύτερη μαρτυρία από τον Ηλία Λυσίκατο Ξύστρα . Εγώ ήμουν 18 χρονών και εδούλευα στο καΐκι Ευγενία του Δημήτρη Ξύστρα Λυσίκατου μας επίταξαν και ήρθαμε στο Φωκιανό . Είδαμε μέλη από ανθρώπινα κορμιά . Οι στρατιώτες βγήκαν στην ξηρά και μάζεψαν βλήματα ,όπλα και νάρκες . Ήρθαν και αεροπλάνα να βοηθήσουν τον πολεμιστή και μετά πήγαμε στο Λεωνίδιον και κάναμε κατάθεση στην αστυνομία . Ένας άλλος αυτόπτης μάρτυρας ο Παναγιώτης Λάτσης από τα Μέλανα 94 χρονών . Εγώ υπηρετούσα στο λόχο κομάντος και από το Λεωνίδιον με έστειλαν με ένα καΐκι στον Φωκιανό. Διοικητής ήταν ο Γεώργιος Σακελαρίου κσι υποδιοικητής ο Γιάννης Ρουσάλης . Είδαμε το κακό που είχε γίνει από την ανατίναξη και πείραμε θέση στούς γειτονικούς λόφους και πάρα λίγο να δεχτούμε πυρά από τα δικά μας αεροπλάνα γιατί μας πέρασαν για τους αντίθετους . Η θάλασσα ήταν θολή και μαζέψαμε τις νάρκες .
Ένας άλλος αυτόπτης μάρτυρας ο ιερέας Νικόλαος Καμβύσης ήταν στο Σερνιάλι . Έκει τρυγούσε μαζύ με άλλους και είδαν την μεγάλη φλόγα και τον καπνό από την έκρηξη .
Αναφέρουμε και τονίζουμε το επεισόδιο αυτό για να αποκτήσουμε ιστορική μνήμη . Γιατί σήμερα η ιστορική μνήμη σβήνει και ξεχνάμε . Στην Σμύρνη λέει δεν έγινε φονικό και καταστροφή αλλά συνωστισμός . Τα μαθήματα που πρέπει να προσέχουμε ιδιαίτερα είναι η ιστορία και τα θρησκευτικά , Σε βιβλίο του Δημοτικού αναφέρεται πως ο Αη Βασίλης ήταν ένας γέρος που άπλωνε τα σώβρακά του στον ήλιο να στεγνώσουν . Είναι αυτό μάθημα θρησκευτικών ;. Κάνουμε ζημιά στα παιδιά και ξεχνούν τις ρίζες τους
. Αυτό είναι ένα δίδαγμα και όχι κάτι που διαιρεί όπως συνήθως συμβαίνει με τα Δημόσια μας …….
Ευχαριστώ πολύ .
……. ΚΑΛΕ ΞΗΜΕΡΟΥΜΑ ΝΑ ΕΤΘΕ ΟΛΟΙ ΚΑ…………