ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ

Τσακώνικα με τον Πάνο

 

……………..ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ …………..

Τςhίτα τσαί  Τίτιντα 21–22 του Μάτζη 2023: Α Τσακωνοπαρέα . 

Μαντρί του Γιαγκούλα : του Πάνου Μαρνέρη …….. 

Ο Γιαγκούλα, Κώστα Στάθη Συκιώτα, έκι αϊθή του  Ποδάρα τσείε του ευεργέτα νάμου . Το παράνουμα Γιαγκούλα νι άτζε γιατσί έκι πρεσσιου ογλήγορε του πούε σα τον λήσταρχο Γιαγκούλα . 

Νιε θυνήμα . Ήγκιαει ζηνίχτοι με τον αφέγκη μι . Έκι ένα ωραίο τσαι ταραχώδη άντρωπο .  Εσα πάντα νιουρίζου τα  παρουσία σι . 

Ο ‘νι περατέ άλλε άντρωπο το Τερέ, ίσως τσαι παραπέρε πφι να χορέμπτζει το Τσακώνικο χορέ  πιο λεβέγκικα τσαι πιο ελέφτερα από τον Γιαγκούλα .. Ο ‘νι έχου ορατέ ποτές έτσι τάπα φιγούρε τθον Τσακώνικο χορέ . Έκι έχου χκηνά τσαι έκι πρεσσιού καλέ άντρωπο . 

Αρρωστήτσε από τον κακό τσαι νιε κόβαει τα χέρα . Ο ‘νι ξέρου πόσε τσαιρέ εζήτσε ύστερα από έγκεινη . 

Καμπτζία σι ο Στάϊθη, ο Στράτη, ο Σπύρο, ο Νικόα τσαι α Αλεξάντρα. 

Τσαί έγκεινη το μαντρί μισοβροντατέ . Ο κάλυε ένι ακόνη ορθά αλλά για πόσιου;  

Φύγκαει έντεοι οι όμορφοι Τσάκωνε τσαι ερημούτσε ο Τςhουμία, τσαι από αντροίποι τσαι από ζωντανά τσαι από τρουκάνια….Αλλά τσαι α γρούσσα ένι χανουμένα γιατσί ενεί οι απόγονοι σου νιε παραγκωνίαμε, νιε τονιάμε, νιέ λησμονέκαμε, ο ‘με νιούντε νι, νι έμε περιφρονούντε.. 

Ανέ μνημονέγκουμε κάκια κάκια του προγόνοι  νάμου …. 

……….ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ………

Ο Γιαγκούλας, Κωνσταντίνος Ευσταθίου Συκιώτη, ήταν αδερφός του Ποδάρα, θείος του ευεργέτη μας. Το παρατσούκλι του, Γιαγκούλας, το πήρε γιατί ήταν πολύ γρήγορος στα πόδια, σαν το λήσταρχο Γιαγκούλα. Τον θυμήθηκα ήταν σμίχτες(στο γάλα) με τον πατέρα μου. Ήταν ένας ωραίος και ταραχώδης άνθρωπος. Ήξερες πως ηλταν παρών . Δεν έχει περάσει άλλος άνθρωπος, ούτε  ίσως και στα γύρω χωριά που να χορεύει καλύτερα τον τσακώνικο χορό, πιο λεβέντικα, πιο ελεύθερα, από τον Γιαγκούλα. Δεν έχω δει ποτέ τέτοιες φιγούρες στον τσακώνικο χορό.Είχε γίδια και ήταν καλός άνθρωπος. Αρρώστησε από τον κακό και του έκοψαν το χέρι.  Δεν ξέρω πόσο καιρό έζησε ύστερα από αυτό.  Παιδιά του: ο Στάθης, ο Στράτης ο Σπύρος, ο Νικόλας και η Αλεξάνδρα. 

 Και αυτό το μαντρί μισογκρεμισμένο, η καλύβα είναι ακόμη όρθια αλλά για πόσο; Έφυγαν αυτοί  οι όμορφοι Τσάκωνες και ερήμωσε ο Τσουμιάς από ανθρώπους, από ζωντανά και από τροκάνια.  Αλλά και η γλώσσα χάνεται γιατί εμείς οι απόγονοι τους την παραγκωνίσαμε την μεριάσαμε την  λησμονήσαμε και δεν την μιλάμε την περιφρονούμε… 

Ας μνημονεύουμε κάπου κάπου τους προγόνους μας … 

…………ΜΙΛΑΜΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ …………..