Χαλάλι ντι Ηλιάνα ντ’ έμε καμαρούκχουντε τσαι ντ’έμε Φχαριστούντε.
………..ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ………Ηλιάνα Ζαρόκωστα
Τςhίτα τσαι Τίτιντα 4–5 του Απρίλη 2023. Α Τσακωνοπαρέα
Κουιτέ #155: από το βιβλίε «ΚΡΑΥΓΗ»
Διαστσευή τσαι γραφτέ τθα ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ από τον Πάνο Μαρνέρη .
Νησικά, πουγκιαστά πριτθά από το αίμα, έγκεινη πφι έκι τάνου μι, έκι κουίζουντα τσαι έμα γιουρίζα ογή τσαι οπά να κατάβου από κιά ήγκιαει παρείντε οι φωνέ . Αλλά νιε καταβήκα, μποίκα το Σταυρέ μι τσαι πέκα: —Αϊθήνε μι το αίμα νιούμου μ’ένι καούντα . —Έα να έγκουμε, αούα μι έκι α Μάτη μι . —Ένι θέα να ποίνερε κουράγιο όπφουρ ένι ποία τσαι εζου. Έα να ζάμε κίσου τον αφέγκη ντι τσαι τ’ αφούτςhα ντι . Τσαι αφού ζάκαμε κίσου τθου Καπή το λάκουμα , ένα ένα με ένα μπέτσιμο, μαζί με του τσαδεφάδε μι, σε κχαμπαήαμε τθο νεκροταφείε . Οι εψιλοί νάμου στρατζίαει από τα δάκρυα.
Έμαει ποίντε ότσι έμαει ποίντε, έμαει ξοικασκουμένει τουρ εψιλοί δίχως να νιλήνουμε. Κουβαλήκαμε 14 τσιφάρια. Αμάτη μι ο ακχουγκίε γκανένα μον’έκι παρεία κοντά νάμου . Οπά οράκα ταν Σιούλα Μπρέ να βούνει τσαι να αλήνει . —Αλέκο μι, Αλέκο μι τσι ένι πορούα να ποίου για σετίου;
Να έχουμε ταν υγεία νάμου θιλενάδε τσαι θίλοι .
……….ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ………
Νηστικιά πουντιασμένη, πνιγμένη από το αίμα, αυτό που ήταν επάνω μου, έσκουζε και γυρνούσα εδώ και εκεί να καταλάβω από που έρχονταν οι φωνές. Αλλά το κατάλαβα έκανα το Σταυρό μου και είπα: —Αδέλφια μου το αίμα σας με καλεί . Έλα να πηγαίνουμε έλεγε η μητέρα, μου θέλω να κάνεις κουράγιο όπως κάνω και εγώ. Έλα να πάμε πίσω στον πατέρα σου και στα αδέρφια σου. Και αφού πήγαμε πίσω στην Λάκκα του ΚΑΠΗ , έναν έναν με μία κουβέρτα μαζί με τις ξαδέρφες μου, τους κατεβάσαμε στο νεκροταφείο. Τα μάτια μας στράγγιξαν από τα δάκρυα. Κάναμε οτι κάναμε, κοιταζόμαστε στα μάτια δίχως να μιλάμε. Κουβαλήσαμε 14 κουφάρια. Η μάνα μου δεν ακούμπησε κανένα μόνο ερχόταν μαζί μας. Εκεί είδα την Σούλα Μπρέ να κλαίει και να λέει: «Αλέκο μου Αλέκο μου, τι μπορώ να κάνω για σένα»……..
……Να έχουμε την υγεία μας φιλενάδες και φίλοι…….
………. ΜΙΛΑΜΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ……