………….ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ………Ηλιάνα
Τίτιντα τσαι Πέφτα 9–10 του Φλεβα¨ρη 2022: Α Τσακωνοπαρέα.
Κουιτέ #31 : από το βιβλίε «ΚΡΑΥΓΗ»
Διαστευή τσαι γραφτέ τθα Τσακώνικα από τον Πάνο Μαρνέρη .
Από του πρώτοι ναμέρε πφι εκάναει τθα χώρα ήγκιαει γυμνούκχουντε τα μαγαζία .Ο αφέγκη μι τσαι ο ο τσείε μι από ταν αρχά ήγκιαει έχουντε φερτέ πρεσσά κουμπάνια, μακαρούνια, ρύζι, φακά,φασιούλια τσαι άβα τσαι σι ήγκιαει έχουντε γκριουφτέ τθο κατούγι . Ότσι ερέκαει
οι Γερμανοί όμως τθο μαγαζί , άγκαει σι όα .
Τθου δεκατσhεί τσινήκαμε για το σκολείε δίχως να νάρουμε τσίπτα για φαΐ. Άγκαμε μόνιου δύου μπετσίματα, ένα α Μάτη μι τσαι ένα ο αφέγγη μι, για να μπετθούμε, πέντε καμπτζία ο αφέγγη μι , ο τσείε μι, α τσεία μι τσαι α μάτη μι . Το Ντίνο νι άγκαει με τον αφέγκη μι τσαι το τσείε μι. Ενεί τουρ άλλοι , ενίου, τα Μάτη μι, τα τσεία μι, τα καμπτζία τσαι τα Ιδαμάντω, αποσούκαει νάμου τθα πρώτε τάξη( χούρισμα τα πρώτε τάξη) ούγειε έκι τσιόατες γιομάτε .Κατσάκαμε οπά τάσου ως πφι οράκαμε λαμπούρε.. Δίπα νάμου δέσα έκι α τσέα του Άγριου, τσαι γιούρε γιούρε τσαι άλλοι τσέλε. Οι στσεπή ήγκιαει τσιτέντουντε τσαι ήγκιαει ποίντε πρεσσέ θράβαλε…. Πρεσσοί από άβα χουρίσματα οράκαει καπινέ να μπαίνει από το πάτουμα … Τότθε αρχινήαμε να μπαήνουμε από του ξεκλείδουτοι πόρου, τίφουντε ο ένα τον άλλε . Όπφουρ έμα μπαήνα τάτσου έμα ίκχα το Νιχάλη από τα χέρα πφ’επέτσε «έδαρη θα σκωρεθού»
Ο ‘νι χωρού νι αντρώκινε εμαλέ έγκεινη πφι ενάτθε τθα Καλάβρυτα..
Ίσως να έκι προκειμούτερε να σι ξεκληρήσωει όλοι … Α νία μαρτυρία πιό τραγικά από ταν άβα ….
…………….. ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ……..
…………
Από τις πρώτες ημέρες που ήρθαν στη χώρα μας γύμνωναν όλα τα μαγαζά. Ο πατέρας μου και ο θείος μου από την αρχή είχανε φέρει τρόφιμα, μακαρόνια, ρύζι, φακή, φασόλια, και άλλα και τα είχανε κρύψει στο κατώι. Οτι βρήκαν όμως οι Γερμανοί στο μαγαζί τα πήραν όλα. Στις 13 κινήσαμε για το σχολείο δίχως να πάρουμε τίποτα για φαΐ. Πήραμε μόνο δύο σκεπάσματα, ένα η μάνα μου και ένα ο πατέρας μου, για να σκεπαστούμε πέντε παιδιά, ο πατέρας μου,
ο θείος μου,η θεία μου, και η μάνα μου.
Τον Ντίνο τον πήρανε με τον πατέρα μου και τον θείο μου.
Εμάς τους άλλους, εμένα τη μάνα μου, τη θεία μου τα παιδιά και την Διαμάντω, μας πήγαν στην αίθουσα της πρώτης τάξης, η οποία ήταν κιόλας γεμάτη. Καθίσαμε εκεί μέσα ως που είδαμε φλόγες δίπλα μας. Εκαιγόταν για το σπίτι του Άγριου και γύρω-γύρω κι άλλα σπίτια. Οι σκεπές έπεφταν και έκαναν πολύ θόρυβο.
Πολλοί από άλλα δωμάτια είδαν καπνό να μπαίνει από το πάτωμα. Τότε αρχίσαμε να βγαίνουμε από τις ξεκλείδωτες πόρτες σπρώχνοτας ο ένας τον άλλον .
Οπως έβγαινα έξω κρατούσα τον Μιχάλη από το χέρι που μου είπε: «τώρα θα πεθάνω»
Δεν το χωράει ανθρώπινο μυαλό αυτό που έγινε στα Καλάβρυτα .
Ίσως ήταν προτιμότερο να τους ξεκληρίσουν όλους . Η μία μαρτυρία πιο τραγική από την άλλη …
……..ΜΙΛΑΜΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ………..