Ανέ ντούμε παλάνια τσαι, ανέ δενάτσουμε ότσι α ηρωικά προσπάϊθα πφι ένι ποίου ο Νιχάλη μαζυ τσαι τα άβα καμπτζία ένι αξίζα … 

………….ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ……….Μιχάλης Μανούσος . 

Τίτιντα τσαι Πέφτα 26–27 του Οχτώμπρη 2022: Α Τσακωνοπαρέα . 

Κουιτέ #100 : από το Βιβλίε «ΚΡΑΥΓΗ»

Διαστσευή τσαι γραφτέ τθα ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ από τον Πάνο Μαρνέρη.

Αίφνης ενιάκα νία βουή δενατά τσαι αλλόκοτε πφι ανεμούμα τον αέρα . Έκι από του γουναίτσε πφι ήγκιαει ζατοί πρώτοι τθα μερία του κακού. Φύγκα τσαι Ζάκα το Σταθιμό πφι έμα έχα αφητέ τα καμπτζία. Τθα πορία ανταμούκα ένα σιατέρη γειτονόπουλε, τα Νίτσα του Μαντά. —Όλοι οι ατςhοίποι είνι σκωτουτοί τθα χούρα του Καπή, με πέτσε με βάμματα τσαι δενάε μι το μέρη . Εσούκα τα χούρα . Τσι να ‘ράου. Όα α παγιάδα πφειρτά με χρώματα απο φορεσίλε. Εδρανήα με όσα δένανη μ’έκι απαραματά. Ανταμούκα το Τάκη το Κότσινε πφι έκι λαβουτέ .Ούτε πφι νι ερωτήκα τσίπτα. Εσούκα οπά πφι ένι α σαμερινά μπασιά. Ερέκα τα μαμού τσαι τα συτζενικά μι με τα καμπτζία . Ήγκιαει έχουντε ερεστέ τον Αντώνη . Μόνιου τα χαριστσικά ντουφετσία, ο ‘κι εχου άλλιου λάβουμα . Νιε βαλήκαμε σ’ένα μπέτσιμο τσαι νι αποσούκαμε τθο νεκροταφείε. Νι αφήκαμε οπά μπετθέ τσαι εζάκαμε κίσου τάνου να ερέσουμε το γαμπρέ μι . Νι μπαλήκαμε τάσου από ένα σωρέ από σκωτουτοί .Ο κορμό σι έκι γαζουτέ από σιφαίρε…

Με το καλέ να ξημερουθούμε τσαι με υγεία θιλενάδε τσαι θίλοι. 

……………..ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ …………..

…………

Ξαφνικά άκουσα μία βοή δυνατή και αλλόκοτη που πετάχτηκα στον αέρα. Ηταν από γυναίκες που είχαν πάει πρώτες στην μεριά  του  κακού.Έφυγα και πήγα στο σταθμό που είχα αφήσει τα παιδιά. Στο δρόμο αντάμωσα ένα κοριτσάκι γειτονόπουλο, τη Νίτσα του Μαντά Όλοι οι άντρες είναι σκοτωμένοι στο χωράφι του ΚΑΠΗ, μου είπε με κλάματα και μου έδειξε την μεριά. Εφτασα στο χωράφι τι να δω όλη η πλαγιά σπαρμένη  με χρώματα από φορεσιές. Έτρεξα με όση δύναμη μου είχε απομείνει. Αντάμωσα τον Τάκη τον Κόκκινο που ήταν λαβωμένος,ούτε που τον ρώτησα τίποτα. Έφτασα εκεί που είναι η σημερινή είσοδος. Βρήκα την γιαγιά, την κουνιάδα μου,και τα παιδιά. Είχαν βρει τον Αντώνη. Μόνο  την  χαριστική βολή, δεν είχε άλλη πληγή. Τον  βάλαμε  σ’ ένα σκέπασμα και τον πήγαμε στο νεκροταφείο. Τον αφήσαμε εκεί σκεπασμένο και πήγαμε πίσω επάνω να βρούμε το γαμπρό μου. Τον βγάλαμε μέσα από ένα σωρό από σκοτωμένους. Το κορμί του είχε γαζωθεί από σφαίρες…

Με το καλό να ξημερωθούμε και με υγεία φιλενάδες και φίλοι. 

……..ΜΙΛΑΜΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ…….