……………ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ………….Μεταξού
Τίτιντα τσαι Πέφτα 23–24 του Μάτζη 2022: Α Τσακωνοπαρέα.
Κουιτέ #46 από το βιβλίε «ΚΡΑΥΓΗ»
Διαστσευή τσαι γραφτέ τθα Τσακώνικα από τον Πάνο Μαρνέρη.
Α Δέσποινα Αγιαννιτοπούλου ενάτθε τθα Καλάβρυτα τσαι αφέγκη σι έκι ο Γιάννη Αγιαννιτόπουλε τσαι μάτη σι α Ρουμπίνη Κακλαμάνη .
Έκι έχα ένα αϊθή τσαι δύου αϊθέ. Το 1919 στεφανούτθε το Δηνήτρη Παπαδημητρίου , διάσκαλε από το Αγρίδι τθα Καλάβρυτα .
Εδουλεύε σα νοσοκόμα τθο «Λεόντειε» ( Γυμνάσιε τσαι Λύκειε) τσαι για πρεσσοί χρόνου δίχως πλερωνή σε καταστσηνώσε, τθα περιοχά τα Στέρνα τθαν Άγιε Λαύρα..
Είνι τα βάσανα πάρα πρεσσά πφι εζήκαμε τσαι ζυμούμαει μαζί μ’ένταοι, είτε νι έμαει θέντε νη όχι . Τσι ένι μπορού γκανένα να αλεί τσαι τσι να πρωκιουιστορήσει.
Αποκλειστοί τθο σκολείε έμαει ορούντε του λαμπούρε, τσαι του τσέλε να δέσουει, με τα κχάρα να ζυγούνει όλιου τσαι πιο κοντά νάμου.
Βάμματα , φωνέ τσαι κουϊτοί …— Είνι δέσουντε νάμου, εμπουρλούκαει νάμου, ήγκιαει νοιρογούντε τσαι κουΐζουντε οι ματέρε νάμου, σαν οράκαει καπινοί να μπαήνουει από το πάτουμα. ..
Το Δράμα τθα Καλάβρυτα ένι δενάχουντα τα βαρβαρότητα του Πολέμου… ποτέ να μη νι ξαναζήουμε…
………..ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ………..
…………..
Η Δέσποινα Αγιαννιτοπούλου γεννήθηκε στα Καλάβρυτα και πατέρας της ήτανε ο Ιωάννης Αγιαννιτόπουλος και μητέρα της η Ρουμπίνι Κακλαμάνη. Είχε έναν αδερφό και δύο αδερφές.
Το 1919 παντρεύτηκε τον Δημήτρη Παπαδημητρίου δάσκαλο από το Αγρίδι των Καλαβρύτων. Εδούλευε σαν νοσοκόμα στο «Λεόντειο» (γυμνάσιο και λύκειο) και για πολλά χρόνια δίχως να πληρώνεται σε κατασκηνώσεις στην περιοχή της Στέρνας της Αγίας Λαύρας.
Είναι τα βάσανα πάρα πολλά που εζήσαμε και ζυμωθήκαμε μαζί με αυτά είτε το θέλαμε είτε όχι. Τι μπορεί κανείς να πεί και τι να πρωτοιστορίσει.. Αποκλεισμένοι μέσα στο σχολείο βλέπαμε τις φλόγες και τα σπίτια να καίνε, με τη φωτιά να νας πλησιάζει όλο και πιο πολύ.
Κλάματα,φωνές, και κραυγές: —Μας καίνε, φωτιά μας έβαλαν, μοιρολογούσαν και έσκουζαν οι μανάδες μας σαν είδαν καπνούς να βγαίνουν από το πάτωμα…..
Το Δράμα στα Καλάβρυτα δείχνει την Βαρβαρότητα του πολέμου…. Ποτέ να μην το ξαναζήσουμε ….
…………..ΜΙΛΑΜΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ …………