……………… ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ……………
Τήτηντα10 του Αωνάρη 2019 .. Α Τσακωνοπαρέα …
Αίσωπο # 62 : Διαστευή από το Πάνο Μαρνέρη .
……Το Λιοντάρι ο Προμηθέα τσαι ο Ελέφαντα…….
Το λιοντάρι έκει παραπονεγκούμενε τθον Προμηθέα το γιατσί νιε πράε θερίε τσαι όμορφο , του μασέλε σι σε οπλήε με κοφτεροί όντου, του δε πούε σι με γατζhουτά νύχια ,νιε μποίτσε πιο δενατέ από τα άβα ζώα τσαι όμως έκει φοζούμενε το βούλε . Ο Προμηθέα απογήτθε
Με έσι κακηγορούντα τζhάμπα , εζού ότσι έκι περούντα από τα χέρα μι νιε μποίκα τσαι όα σ’έσι έχου . Α ψιούχα ντι ένι κιοτέγκα μόνιου απουρτέσε σ’ένα . Το λιοντάρι σ’έκι βάντα με το νιαυτέ σι τσαι το ότσι έκι κιοτή τσαι έκι θέντα να σκωρεθεί . Έχουντα ένταει όα τον εμαλέ σι , όπφουρ έκι έγκουντα τα πορεία , ανταμούτσε ένα Ελέφαντα . Νι εχαιρεκήε τσαι νι εκιάτσε κουβέντα , αλλά εδοτσήστε ότσι , ο Ελέφαντα έκι ταράσου αβέρτα τουρ αβουτάνε σι . Ο χάτσε τσαιρέ τσαι νι ερωτήτσε : Γιατσί ο ‘σι σταμακίχου να ταράχερε τουρ αβουτάνε ντι ; Απέ ο ελέφαντα απογήτθε: ό ‘σι ορού το κουνούκι πφι ένι φτερατσίχουντα γιούρε μι ; Αμα τσαι κχακχουϊθεί τάσου ταν αβουτάνα μι εζάκα , εχάμα …. . Ποίε ο όγο λοιπόν εζού να σκωρεθού αφού τσαι δενατέ ένι τσαι πιο μακαριστέ από τον ελέφαντα ένι , τόσιου όσιου πιο δενατέ ένι ο βούλε από το κουνούκι .
Ορού έσι πόσα δένανη ένι έχουντα το κουνούκι ως τσαι ο ελέφαντα νι ένι φοζούμενε …
..Καλε ξημέρουμα σ όλοι νάμου τσαι αλάργα από τα κουνούκια..
…………… ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ………….
————————————————————————
Το λιοντάρι ο Προμηθέας και ο Ελέφαντας
Το λιοντάρι παραπονιόταν στον Προμηθέα το γιατί : ενώ το έπλασε θηρίο και όμορφο , όπλισε τις μασσέλες του με κοφτερά δόντια τα δε πόδια του με γαμψά νύχια, εφοβόταν τον κόκορα . Ο Προμηθέας απάντησε : Με κατηγορείς άδικα : εγώ ότι περνούσε από τα χέρια μου στο έδωσα και ακόμα τό ‘χεις . Η ψυχή σου δειλιάζει μόνο μπροστά σε ένα . Το λιοντάρι τα έβαζε με τον εαυτό του και ότι ήταν δειλό ,και πως ήθελε να πεθάνει . Έχοντας όλα αυτά στο μυαλό του , όπως επήγαινε στον δρόμο του συνάντησε έναν Ελέφαντα . Τον χαιρέτησε αλλά κατάλαβε ότι : Ο ελέφαντας κούναγε συνέχεια τα αυτιά του. Δεν έχασε καιρό και τον ρώτησε : Γιατί δεν σταματάς να κουνάς τ’αυτιά σου ; Ο ελέφαντας απάντησε : Δεν βλέπεις το κουνούπι που με περιτριγυρίζει ; Άμα και χωθεί μέσα στο αυτί μου πήγα , χάθηκα .
Ποιός ο λόγος λοιπόν εγώ να πεθάνω , αφού και δυνατό είμαι και πιο ευτυχισμένο από τον ελέφαντα είμαι ,τόσο όσο πιο δυνατός ειναι ο κόκορας από το κουνούπι .
……….Βλέπεις πόσο δυνατό είναι το κουνούπι ακόμη και ο Ελέφαντας το φοβάται …
…. Καλό ξημέρωμα και μακρυά από τα κουνούπια ……
…………. ΜΙΛΑΜΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ …………