ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ

Τσακώνικα με τον Πάνο

 

……………. ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ………….Πολυξένη 

Σάμπα τσαι Τσιουρακά 29–30 του Γενάρη 2022: Α Τσακωνοπαρέα . 

Κουιτέ #27 : από το βιβλίε «ΚΡΑΥΓΗ»

Διαστσευή τσαι γραφτέ τθα ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ από τον Πάνο Μαρνέρη . 

Μαρτυρία τα Θεώνη Μπαλτσούκου—Αλεξοπούλου. 

Ενάτθε το 1904 τθα Σουδενά από το Παναγιώτη Μπαλτσούκο τσαι ταν Ελένη Ροδούλη . Έκι έχα τέσσερι αϊθήνε τσαι δύου αϊθέ. 

Στεφανούτθε το 1925 το Γιώργο Μπαλτσούκο τσαι μποίκαει εφτά καμπτζία  (τέσσερι υζοί τσαι τςhεί σιατέρε). 

Τουρ 13/12/1943 ο  αφέγγη( Γιώργο Μπαλτσούκο)  γλυτούτσε από του Γερμανοί, αλλά ο υζέ σου  Ντίνο, δεκατεσσάρου χρονού ο ‘σε κατανέτζε μαζί, με το τσείε σι( Νικόα Μπαλτσούκο) 

Α Θεώνη σκωρέτθε το 1998. 

Εσούκαμε το σκολείε . Τθον πόρε να μου ήγκιαει χουρίζουντε, γουναίτσε από τουρ ατσhοίποι . Τα καμπτζία τα σερνικά απ 13–14 τσαι τάνου βάντε σι ήγκιαει με τουρ ατσhοίποι. 

Τάσου τθο χούρισμα πφι μαζούκαει όλοι του γουναίτσε έκι γινούμενε τα  ζουρλή … Ου Ήγκιαει σούντα ένταει όα εβαλήκαει κχάρα τθο κατούγι. 

Τότθε λατσίαμε όλοι  για τάτσου. 

Άλλοι ασπηδούντε από τα παναϊθούρια, άλλοι μπαήντε από τον πόρε . Όσοι έμαει έχουντε μιτσά καμπτζία σ’έμαει αρίκχουντε αγκαλία!!! 

Αληθινοί μαρτυρίε από αληθινοί αντροίποι πφι τέλη ου νι έχουντε. 

……………..ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ …………

………….

Μαρτυρία της Θεώνης Μαρτζούκου Αλεξόπουλου.  

Γεννήθηκε το 1904 στα Σουδενά από τον Παναγιώτη Μπαλτζούκο και την Ελένη Ροδούλη .  Είχε τέσσερους αδελφούς και δύο αδερφές. Παντρεύτηκε το 1925 το Γιώργο Μπαλτσούκο και έκαναν εφτά παιδιά, τέσσερα αγόρια και τρία κορίτσια. Στις  13 Δεκεμβρίου 1943 ο πατέρας Γιώργος Μπαλτζούκος γλίτωσε από τους Γερμανούς, αλλά ο γιος τους  Κωσταντίνος 14 χρόνων δεν τα κατάφερε, μαζί με το θείο της Νικόλα Μπαλτσούκο.  Ή  Θεώνη απεβίωσε το 1998. 

Να η μαρτυρία της : 

Εφτάσαμε στο σχολείο. Στην πόρτα μας ξεχώριζαν, γυναίκες από τους άντρες.  Τα παιδιά ( αγόρια ) από 13–14 και πάνω τα έβαζαν με τους άντρες.  

Μέσα στο δωμάτιο που μάζεψαν όλες τις  γυναίκες γινότανε  πανζουρλισμός.  Δεν έφταναν όλα αυτά, έβαλαν φωτιά στο υπόγειο. Τότε λακίσαμε όλοι για έξω. Άλλες πηδούσαν από τα παράθυρα, άλλες έβγαιναν από την πόρτα..

  Όσες είχαμε μικρά παιδιά τα πέρναμε αγκαλιά… 

Αληθινές μαρτυρίες από αληθινούς ανθρώπους, που τελειωμό δεν έχουν …

……………..ΜΙΛΑΜΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ …………..

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *