Ένα ακόνη από τα καμπτζία νάμου: α Μεταξένια . 

Πρεσσά μπράβο τσαι συχαρητήρια Μεταξένια . Έμε περήφανοι για σ’ετίου … Φχαριστούντε πφι έσι κιμούα τα γρούσσα νάμου …… 

Ένα ακόμη από τα παιδιά μας : η Μεταξένια . Πολλά μπράβο και συγχαρητήρια Μεταξένια . Είμαστε περήφανοι για σένα . Ευχαριστούμε που τιμάς την γλώσσα μας … 

……….. ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ………. Μεταξένια 

Σάμπα τσαι Τσιουρακά 26–27 του Φλεβάρη 2022: Α Τσακωνοπαρέα : 

Κουιτέ #38 : Από το βιβλίε «ΚΡΑΥΓΗ» 

Διαστσευή τσαι γραφτέ τθα ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ από τον Πάνο Μαρνέρη . 

Εζάκαμε του τσέλε νάμου αλλά ο ‘ρέκαμε τσίπτα, ήγκιαει νατοί σποΐα. Τσίπτα ο ‘μαει έχουντε, μαειδέ τσέα,μαειδέ σhωμό.

Εφωνιά νι νάμου τσαι εζάκαμε σ’ένα καλιούτσhι του Μούλου, ούγειε ελησμονέτσε α ‘κχάρα . Όρπα εβάκαμε για το κακό πφι ερέτσε νάμου , για του τσέλε νάμου τσαι για τουρ αντροίποι νάμου. 

Έκι πρέπουντα να συχάσουμε για να μη συχίζουμε το Γιώργο τον Αλεξόπουλε πφ’έκι λαβουτέ. Ενι θυνικχουμένα ότσι οι καρδίε νάμου ήγκιαει χοροσπηδούντε τάσου τα στήθια νάμου έτοιμοι να ανεμουθούνει τάτσου. Τα νιούτθα πφι τα καμπτζία ήγκιαει κιούφουντα  κιάτσε κχάρα ο αγκατέ. Για να ερέσουμε ύο να νι πφουντέτσουμε εζάκαμε τθο λαγκάδι . Τα σύνταχα άγκαμε νία τσία τσαι ζάκαμε τθο νεκροταφείε . Ανοίαμε ένα ρηχό τάφο τσαι βαλήκαμε τάσου τουρ ατσhοίποι.

Μπρού σι κχακχούτσουμε σε ψαφήκαμε, άγκαμε τα ρολόγια σου τσαι τα  ματουτά παρούτσhια σου. Το κάτου μέρη του τάφου νιε στρούκαμε με καϊδία από Τσυπαρίσι . Ταν αμέρα πφι σ’έμαει κχακχούχουντε ένα Γερμανικό αρόπλανε πετάτσε πρεσιού χαμεά. Φοζάμαει τσαι γκριούμαει. 

Ότσι εφύτζε ετελεύαμε το κχάκχουμα .

Οι ατςhοίποι εδούκαει τα ζωά σου για ταν ΠΑΤΡΙΔΑ ΣΟΥ. 

ΟΙ ΓΟΥΝΑΙΤΣΕ σε δούκαει όα για τα καμπτζία σου.

 Ανέ έχουμε υγεία τσαι ανέ ανάφουμε γκάνα τσεράτσι για τού ψιούχε σε έντεοι τουρ Αντροίποι …

……………ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ………..

………………

Πήγαμε στα σπίτια μας αλλά δεν βρήκαμε τίποτα, είχαν γίνει στάχτη. Τίποτα δεν είχαμε, ούτε σπίτι ούτε φαγητό… 

Μας  φώναξαν και πήγαμε σε ένα σπιτάκι του Μούλου, το οποίο ελησμόνησε η φωτιά..  Εκεί κλάψαμε για το κακό που μας βρήκε, για τα σπίτια μας και για τους άντρες μας..Έπρεπε να ησυχάσουμε για να μην συγχύσουμε το Γιώργο Αλεξόπουλο που ήταν τραυματίας. θυμάμαι ότι οι καρδιές μας χοροπήδαγαν μέσα στα στήθη μας  έτοιμες να πεταχτούν έξω.  Την νύχτα που τα παιδιά κοιμόντουσαν έπιασε φωτιά ο φράχτης.  Για να βρούμε νερό να τον σβήσουμε  πήγαμε στο λαγκάδι.  Το πρωί πήραμε μία τσάπα και πήγαμε στο νεκροταφείο.  Ανοίξαμε ένα ρηχό τάφο και βάλαμε τους άντρες. 

 Πριν τους θάψουμε τους ψάξαμε, πήραμε τα ρολόγια τους και τα ματωμένα τους χρήματα..  Το κάτω μέρος του τάφου το στρώσαμε  με κλαριά από κυπαρίσσι. Την ημέρα που τους θάβαμε ένα Γερμανικό αεροπλάνο πέταξε πολύ χαμηλά φοβηθήκαμε και κρυφτήκαμε. 

 Όταν έφυγε τελειώσαμε το θάψιμο

ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ έδωσαν την ζωή τους για την ΠΑΤΡΔΑ . 

ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ τα’δωσαν όλα για τα παιδιά τους . 

Ας έχουμε υγειια και ας ανάβουμε κάνα κεράκι για τις ψυχές αυτών των ανθρώπων ..

…………..ΜΙΛΑΜΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ………..