Θωμαή σιάτη μι να έσι πάντα κα τσαι ντ’έμε Φχαριστούντε.
…………ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ……….Θώμη .
Παρασκευή και Σάββατο 24–25 του Φλεβάρη 2023: Α Τσακωνοπαρέα.
Κουιτέ #144 : από το βιβλίε «ΚΡΑΥΓΗ»
Διαστευή τσαι γραφτέ τθα Τσακώνικα από τον Πάνο Μαρνέρη .
Τσι ένι στέκα; Να ξοικάζου τα ζωντανά πφι είνι τςhούντα το φαέ ;
Ο ‘νι έγκα να οράου τσι απονάτθαει οι ατςhοίποι;
Γιουρία κίσου . Ερέκα τα Στέφενα του Ντούβη, ούγειε έκι ροβολήχα τθο κατάβα . Οπά ανταμούκα το Λάμπη τον Ασημούλια πφι έκι παρίου λαβουτέ . Α σhούκχα σι έκι φυτθά. Νιε ρωτήκα ταρατθά όπφουρ έμα..
—Κια είνι οι άλλοι Λάμπη; Με πέτσε με χειρονομίε.
—Σε σκωτούκαει όλοι … — Όλοι; Νιε ρωτήκα κίσου.
—Να μ’απογήτθε . —Κιά; Νιε ματαρωτήκα.
Με δενάε του Καππή . Ο Λάμπη πενάτσε ύστερα από λίγο .
Ετθάκα με τα Στέφενα τσαι εζάκα τθο φούρνε . Έκι έχα α Μάτη σι άντε τσαι άγκα έμισε γριτσέα .φύγκα τσαι Ζάκα του Καππή . Ερέκα τα μάτη μι πφι έκι αούα. «Έατθε βρε Κουρούνε να οράτε τσ’επαθήκαμε σάμερε…». Έκι α πρώτε γουναίκα πφι εσούτσε οπά…..
……..Α ούρα α κα θιλενάδε τσαι θίλοι με υγεία ……
………….ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ………….
Τι κάθομαι να κοιτάζω; τα ζωντανά που τρώνε το στάρι; Δεν πάω να δω την απόγιναν οι άντρες. Γύρισα πίσω. ΕΒρήκα την Στέφενα του Ντούβη η οποία ροβόλαγε στον κατήφορο. Εκεί αντάμωσα τον Λάμπη τον Ασημούλια που ερχόταν λαβωμένος. Το πρόσωπο του είχε φύγει. Τον ρώτησα, ταραγμένη όπως ήμουνα…
—Πού είναι οι άλλοι Λάμπη; Μου είπε με χειρονομίες.—Τους σκότωσαν όλους. —Όλους; τον ρώτησα ξανά.—Ναι μου αποκρίθηκε. —Που; τον ξαναρώτησα. Μου έδειξε του Καππή. Ο Λάμπης πέθανε μετά από λίγο.
Ύστερα με την Στέφενα πήγαμε στο φούρνο. Εκεί είχε η μάνα της ψωμί και πήρα μισή κουλούρα. Έφυγα και πήγα στο Καππή. Βρήκα την μάνα μου που έλεγε: —ΕλάτεΒρε Κουρούνες να δείτε τι πάθαμε σήμερα!!! Ήταν η πρώτη γυναίκα που έφτασε εκεί.
…….Η ώρα η καλή φιλενάδες και φίλοι με υγεία ………
………..ΜΙΛΑΜΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ………