……….. ΕΜΕΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ………….. 

Παράστσι 14 του Σετθέμπρη 2018. Τσακωνοπαρέα μοι .

Βιολιτζήδε #2 …..

Ίγκιαει έτεοι πφι ίγκιαει ανάφουντε τα αίματα σε κάθε πανηγύρι 

σε κάθε γλέγκι , βαφκίση γάμο τσαι αρραβώνα . Ίγκιαει έτεοι πφι με το όργανε σου ίγκιαει ποκίχουντε με χαρά του καρδίε τσαι του ψιούχε νάμου . Τότθε ίγκιαει νήντε το βιολί τα πορία τα γειτονία τθο μαγαζύ τσαι ο αόρατε κόσμο ,το τάσου του καθένα , έκει αγαλιασκούμενε τσαι από τα προσώπατα σου έκει τσιχυνουμένα  χαρά τσαι ευτυχία .

Νια αόρατε κράκα έκει κλειδούκχα τα μπόλικα σου βάσανα τσαι ντέρκια  τσαι έκει αφήνα ελέφτερε μονάχα τα χαρά . 

Του παλαιοί χρόνου ο Τσάκωνα , ο άντρωπο γενικά έκει διψού , έκει έχου ανάτζη  το  τραγούϊδι τσαι το  γλέγκι ,νιε έκει απαιτούα α καρδία για να μπαλατζάρει  τα βάσανα  τσαι τα μιτζιερία τα καθημερινά σου ζωή …..

Γιάκεινη λοιπόν έκει χορέγκου , έκει τραγουδού ,έκει γλεγκίχου 

 έκει ξεφαντούκχου άμα τσαι  έκει  ερέχου ταν ούρα , ταν ευκαιρία . 

………..ΚΑΛΕ ΞΗΜΕΡΟΥΜΑ ΤΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ……

……………….ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ………

……………………. ……………………………………………

Ήταν αυτοί που άναβαν τα αίματα σε κάθε πανηγύρι , σε καλ θε γλέντι , βάφτιση , γάμο και αρραβώνα . Ήταν εκείνοι που με τα όργανα τους πότιζαν χαρά τις καρδιές και τις ψυχές μας . 

Τότε άκουγαν το βιολί στο δρόμο ,στη γειτονιά ,στο μαγαζύ και ο αόρατος κόσμος , το εσωτερικό του καθενός αγαλλιαζόταν και από τα πρόσωπά τους χυνόταν χαρά και ευτυχία . Ένα αόρατο κλειδί κλείδωνε τα πολλά τους βάσανα και ντέρτια και άφηνε ελέυθερη μονάχα την χαρά . Τα παλιά χρόνια ο Τσάκωνας , ο άνθρωπος γενικά διψούσε και είχε ανάγκη το τραγούδι και το γλέντι , το απαιτούσε η καρδιά για να ισοσταθμίζει τα βάσανα και την μιζέρια της καθημερινής τους ζωής . Γι αυτό λοιπόν χόρευε ,τραγουδούσε ,γλένταγε , και ξεφάντωνε άμα και του δινόταν η ευκαιρία ή´ εύρισκε την ώρα . 

…………ΜΙΛΑΜΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ……