Τσένη σιάτη τη μι Φχαριστούντε πρεσσιού . Να έχερε ταν υγεία ντι 

………….ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ……….Πολυξένη

Πέφτα τσαι Παράστσι 8–9 του Δετσέμπρη 2022: Α Τσακωνοπαρέα. 

Κουιτέ #117: από το βιβλίε «ΚΡΑΥΓΗ»

Διαστσευή τσαι γραφτέ τθα Τσακώνικα από τον Πάνο Μαρνέρη. 

Όλοι μαζί τσιτάμε τάνου του πόρου. Σε τραβήαμε τσαι ανοίαει. Με κουιτοί τσαι με βάμματα μπαήκαμε τθαν αυλή. Τάνου τα σύχηση ποδοπατήκαμε τα γρία, Κρίνα Τσαβαλά . Άλλοι ήγκιαει ασπηδούντε από τα παναϊθούρια όπφουρ α δασκά νάμου, Αγλαΐα Κόντη , ούγειε εντούτσε το πούα σι. Εζού τσαι ο Θανάση ο Ρήγα εμποίκαμε το ιίδε. 

Σαν ερέσμαει ταν αυλή οράκαμε του Γερμανοί πφι ήγκιαει τσερενουμένει από τα γέλια . Ήγκιαει γεούντε τα τέρατα με τα συμφορά νάμου . Μαζί με τα Βασίλω τα συτζενικά μι εδούκαμε πρός  τα τσέα νάμου. Ό’κι έχα κιατθέ κχάρα . Εξερίαμε ύο γιούρε σι τσαι νιε γλυτούκαμε . . Να τσαι ο ανηψιέ μι Γιώργο Τσαβαλά, ο υζέ του 

Αλέκου πφι δούτσε νάμου το κουβάνιου χαμπέρι. «Τουρ ατςhοίποι σ’ σκωτούκαει» , πέτσε νάμου τσαι να μου εδενάε τα μερία . 

Ξοικάμε κατά το  αιματοβαφτέ σhηνί του Καπί τσαι οράκαμε νία απότσια. Αναιμούκαμε του τέστε τσαι δρανήαμε κατά το νεκροταφείε .Από ‘πά άγκαμε το σύρμα για το σhηνί……

…………Αγάκη τσαι υγεία θιλενάδε τσαι θίλοι ……

……….ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ………

Όλοι μαζί πέσαμε απάνω στις πόρτες. Τις τραβήξαμε και άνοιξαν.

Με κραυγές και κλάματα βγήκαμε στην αυλή.Πάνω στην σύγχιση ποδοπατήσαμε την γριά, Κρίνα Τσαβαλά.  Άλλες,οι,  πήδησαν  από τα παράθυρα, όπως η δασκάλα μας Αγλαΐα Κόντη, η οποία τραυματίστηκε στο πόδι. Εγώ και ο Θανάσης ο Ρήγας κάναμε το ίδιο. Σαν βρεθήκαμε στην αυλή είδαμε τους Γερμανούς να σκάνε  στα γέλια. Γελούσαν τα τέρατα με τη συμφορά μας. Μαζί με την Βασίλω την κουνιάδα μου κατευθυνθήκαμε προς το σπίτι μας. Δεν είχε πιάσει φωτιά. Ρίξαμε νερό γύρω του και το γλυτώσαμε. Να και ο ανιψιός μου ο Γιώργος Τσαβαλάς ο γιος του Αλέκου πού μας έδωσε το μαύρο μαντάτο. «Τους άντρες τους σκότωσαν» μας είπε και μας έδειξε την τοποθεσία. Κοιτάξαμε προς αιματοβαμμένο λοφίσκο του ΚΑΠΗ και είδαμε μία σκιά. Πετάξαμε τους κουβάδες και τρέξαμε προς το νεκροταφείο. Από εκεί πήραμε το μονοπάτι για το λόφο. 

….Αγάπη και υγεία φιλενάδες και φίλοι ……. 

………..ΜΙΛΑΜΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ………….