…………ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ………..

Πέφτα τσαι Παράστσι  24–25 του Σετθέμπρη 2020:Α Τσακωνοπαρέα . 

Στάθη Συκιώτα : του Πάνου Μαρνέρη .  

Εξετσινήτσε από τα επφέρη το ατςhέραιμα του τόπου τθο κιόσκι του Στάϊθη Συκιώτα τθο Σπαϊθί  .. 

Ο Στάθη του Γιώργου του Συκιώτα ( ποδάρα) ενάτθε τουρ 24/5/1934. 

Α γουναίκα σι , α Ματίνα του Γιάννη του Μανούσου (καρπούτσου) 

κατά δέκα χρόνου νεουτέρα  ενάτθε ταν ιίδε αμέρα 24/5/44. 

Ο  Στάϊθη εφύτζε για το Καναδά τθα Τριάντα σι . Εφύτζε το 1964με 123 δολάρια τα μπρούσα σι . Εγιουρήε κίσου το τόπο σι τσαι στεφανούτθε ταν Ματίνα . Εμποίκαει νία όμορφο οικογένεια με πρεσσά καμπτζία, οχτώ για ταν ακρίβεια, ζωή νάχωει!! 

Ο Στάθη αγωνίστε τθαν αλαργηνά σι δεύτερε πατρίδα τθον Καναδά. 

Τθα σκέψη σι πάντα ο τόπο σι . Τσι τσαι αν ετσhιαχίτσε τςαπόλυτε, πισhαματουτέ ,κεινατέ. Έκι ο τόπο σι, ο δικό σι τόπο .Ενάτθε νοσταλγό του τόπου  πφι ενάτθε, του  τόπου πφι επρωτοτςhιαχήτσε , επρωτοβάτσε, επρωτοσκοντάβε,επρωτονιλήτσε, επρωτογειάτσε, επρωτοπεζάτσε. Έντενη ο τόπο ο ‘νι άλλε από τον Όμορφο Τςhουμία τα Παλιόχωρα , όρπα πφι έκι το Πατρικό σι κονάτσι χκιστέ από τον προπαππού σι το 1827, τσαι ο πεντάμορφο Τερέ πφι έκι α άβα πατρικά σι χειμαδιώτσιχο τσέα .  

Επαλεύε, τσαι εδουλεύε σκληρά  . Ένι ατσhέ ο ανήφορε σε ξένε τόπο να αναστάνερε 8 καμπτζία . Ένι άθλε. 

Ανταμείφτε ο Στάθη . Α ζωή νιε χαμογειάτσε τσαι γιατσί όχι, νι έκι αξίζου , τσαι με το παρατάνου.. 

Καλέ ξημέρουμα: 

Οπά πφι έσι ερικχούμενε , να έσι πάντα χαρούμενε

Στάθη ευχαριστούντε τσαι ντ’έμε ευγνωμονούντε

………….ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ………….

……………….

Ξεκίνησε από τα χθες η μεγένθυση του τόπου στο κιόσκι του Στάθη Συκιώτη στο σπαθί. 

Ο Ευστάθιος του Γιώργη Συκιώτη ( Ποδάρα) γεννήθηκε 24/5/1934. 

 Η γυναίκα του η Ματίνα του Γιάννη του Μανούσου (Καρπούτσου) κατά 10 χρόνια νεότερη του γεννήθηκε την ίδια ημέρα 24/5/1944. 

Ο Στάθης έφυγε για τον Καναδά στα 30 του έφυγε το 1964 με 123.00 δολάρια  στην τσέπη του. Γύρισε πίσω στον τόπο του και στεφανώθηκε την Ματίνα. Εκαναν μία όμορφη οικογένεια με πολλά παιδιά, οκτώ για την ακρίβεια, ζωή να ‘χουνε. 

Ο Στάθης αγωνίστηκε στην αλλαργηνή δεύτερη του πατρίδα, στον Καναδά.Στην σκέψη του πάντα ο τόπος του. Τι και αν περπάτησε ξυπόλυτος, μπαλωμένος, πεινασμένος.  Ήταν ο τόπος του ο δικός του τόπος.  Εγινε νοσταλγός του τόπου που γεννήθηκε του τόπου που ο πρωτοπερπάτησε, πρωτόκλαψε πρωτοσκόνταψε, πρωτομίλησε, πρωτογέλασε, πρωτόπαιξε. Αυτός ο τόπος δεν είναι άλλος από τον όμορφο Τσουμιά της Παλιόχωρας, εκεί που ήταν το πατρικό του κονάκι, χτισμένο από τον προπάππου του το 1827 και ο πανέμορφος Τυρός που ήταν το άλλο του χειμαδιάτικο πατρικό σπίτι. Πάλεψε και δούλεψε σκληρά. Είναι μεγάλος ο ανήφορος σε ξένο τόπο να αναστήσεις οκτώ παιδιά. Είναι άθλος..

Ανταμείφθηκε ο Στάθης. Ηζωή του χαμογέλασε και γιατί όχι;

Το άξιζε και με το παραπάνω