………. ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ……….
Πέφτα τσαι Παράστσι 20–21 του Γενάρη 2022 : Α Τσακωνοπαρέα .
Θωμαή τσαι Σιούλα #33: του Πάνου Μαρνέρη..
—Βρε-βρε-βρε Κια έσα βρε κολλέγισσα; Εχάτθερε από προσώπου γης … κακοβαλήκα …
—Ααααχ νοιρόγια νάχου βρε Θωμαή …
— Βρε Σιούλα όα κρακοαμπαρουτά , φωνηάντα τσαι φωνηάντα μαθέ, ούτε απογημό , τσίπτα …Κια έσα;
—Το κρεββάτθα έμα, νιά γρίπη με παλαβούτσε..
— Όσα φωνηάντα να μόλου να ντι ποίου γκανιά εντριβή;
—Βρε θιλενάδα ο ‘σι νία τσι ένι γινούμενε μ’έντανη τα θρεμολαίνικο,
Να φωνηάτσου να ντι κχολίτσου τσαι ετίου !!!
—Γειτόνισα μι ο ‘σι έχα ετσιτάπα πράμα, το μπόλι νιε μποίτσερε, κχίπτα ο ‘σι έγκα, από κιά να νι κχολίτσερε;
—Έσι αούα να νι’ εκχολία από τα παλιόγιδα ; Κια να νιουρίζου βρε γειτόνισα ήμαρτον Θέ μι .
—Να έσι κα κίσου με μποίτσερε τσαι γιάκα…..
—Γεούντε έμε έδαρη, αλλά γειτόνισα μι τσι να ντ’αλήου.. ούτε τον οχτρέ μι τσαι πλέκιεριου απ’όα ο φόβο ..
— Μ’ένταοι όα πφι είνι γινούμενα , ένι να μη φοζατθείρε ;
— Ο ‘νι ξέρα γειτόνισα αφού με κόβε τάνου τσαι κάτου, ξέρα ένι από τσι έκι ,από το φόβο από τα σουρμί ; Μπερ έσ’αούα .
— Έδαρη πφουρ έσι ; Α φωνά ντι ένι νιουμένα κάπφου, λίγο κοφτά;
—Τσεροκαούςhικα ένι Σάμερε …για να ‘ράμε!!!.
—Να μόλου βρε γειτόνισα να ντ’άρου γκανιά βεντούζα ;
—Ορή κάτσα όρπα χάμου , άφε να περάνει δύου τςhεί ναμέρε τσαι θα ράμε, μπάτσε μπλέξερε τς’εκιού α έρμο ….
Α ούρα κα θιλενάδε τσαι θίλοι …Να ‘ράμε πότε θα ξεποτσουθούμε έντανη τα Θρεμολαίνικο !!! ….
……………..ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ …………
……………………………..
—Βρε βρε βρε… που ήσουνα βρε φιλενάδα χάθηκες από προσώπου γης έβαλα το κακό με το νου μου!!!
—Αααχ μοιρολόγια να έχω βρε Θωμαή….
—Βρε Σούλα όλα κλειδαμπαρωμένα, φώναζα και φώναζα, ούτε απάντηση τίποτα, που ήσουν ;
—Στο κρεβάτι ήμουνα, μια γρίπη με τρέλανε…
—Δεν φώναζες να έρθω να σου κάνω καμιά καμιά εντριβή;
—Βρε φιλενάδα δε βλέπεις τι γίνεται με με αυτήν την Θρεμολαίνικο( αρρώστεια του λαιμού ), να σε φωνάξω να κολλήσω και σένα…
—Γειτόνισσα μου δεν έχεις τέτοιο πράγμα, το εμβόλιο το έχεις κάνει, πουθενά δεν πας.. από που να κολλήσεις;
—Λες να το κόλλησα από την παλιοκατσίκα; που να γνωρίζω βρε γειτόνισσα ήμαρτον Θέ μου ….
—Να είσαι καλά με έκανες και γέλασα…
— Γελάμε τώρα, αλλά γειτόνισσα μου τι να σου πω, ούτε στον εχθρό μου…και περισσότερο απ’ όλα ο φόβος…
—Με όλα αυτά που γίνονται είναι να μη φοβηθείς;
— Δεν ξέρω γειτόνισσα, αφού μου πήγε πάνω και κάτω ξέρω και εγώ απ’ ότι ήταν; από το φόβο μου ή από τον ιό; σε ποιο να τα πεις…
—Τώρα πως είσαι; Η φωνή σου ακούγεται κάπω, κομμένη;
—Ξεροκαλύτερα είμαι σήμερα, για να δούμε…
—Να έρθω βρε γειτόνισσα να σου πάρω καμιά βεντούζα;
—Να καθήσεις εκεί που είσαι, άσε να περάσουν δυο τρεις μέρες και θα δούμε μήπως μπλέξεις κι εσύ η έρημη……..
Η ώρα η καλή φιλενάδες και φίλοι… Να δούμε πότε θα ξεφορτωθούμε αυτήν την Θρεμολαίνικο(αρρώστεια λαιμού)
……………Μιλάμε Τσακώνικα ………..