Μπράβο Αρτεμι. Μπράβο σιάτη μι, για ταν προσπάιθα ντι . Όλοι ΕΜΕ περήφανοι για σετίου . 

…………….ΜΙΛΑΜΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ …………,Αρτεμις 

2022: Α Τσακωνοπαρέα 

Κουιτέ #84: από το Βιβλίε «ΚΡΑΥΓΗ».

Διαστσευή τσαι γραφτέ τθα Τσακώνικα από τον Πάνο Μαρνέρη .

Τσι να ‘ράμε!!! Τθα παγιάδα τθα χούρα του Καπή … Δέσποινα σούσε… Τόσοι ατςhοίποι σκωτουτοί. Το ωχ το αχ τσαι οι κουιτοί ήγκιαει τα μόνα πφι ήγκιαει νιούμενα . Δρανία τάνου από τα τσιφάρια να ερέσου τουρ αντροίποι μι . Τον άτσhωπο μι, τον αφέγκη μι,το τσείε το Θανάση,όλοι του συγγενήδε τσαι γειτόνοι. Πρίμα τθο αίμα… ως του γούνοι.Έμα πατούα τάνου τουρ εμαλοί.. Πώ πώ, Δέσποινα βάλε τα χέρα ντι .Κουητοί, βάμματα τσαι ρουκαλητοί . Ο ‘νι θυνικχουμένα ποίε με βοηθήτσε να κχαμπαήσουμε  τον Αντρία μι τθο νεκροταφείε . Εζάκα κίσου. Ψαφήκα τσαι ‘ρέκα τον Αφέγκη μι . Νιε νιουρήα από το παντελόνι σι . Το πολυβόλο νι έκι έχουντα παρτέ το κρανίε τσαι οι εμαλοί σι τσιχυτοί χάμου. Νι εκχαμπαήα κάτου…. Τσινήτσε να αργαούτσει . Τσι να ποίου, έδαρη τσι να ποίου; Εστσία το αστάρι από το μπαλτό μι τσαι δεήκα τα τσιουφά σι . Εζάκα κάτου να ερέσου το καμπτζί μι πφι νι έμα έχα αφητέ. Ξενυχκίαμε τθο χαγιάκι, οπά τθο νεκροταφείε. Ενέτζε νία γειτόνισα κάβα τσαι ανάβαμε κχάρα .

Πφου να λησμνηθούνει ένταοι όα.Να έχουμε υγεία θιλενάδε τσαι θίλοι

Τι να δούμε στην πλαγιά στο χωράφι του ΚΑΠΗ… Παναγία φτάσε… Τόσοι άντρες σκοτωμένοι. Το ωχ, το αχ και οι κραυγές ήταν τα μόνα που ακουγόντουσαν. Έτρεξα πάνω από τα κουφάρια να βρω τους ανθρώπους μου, τον άντρα μου, τον πατέρα μου, το θείο μου το Θανάση, όλους συγγενείς και γειτόνους. Πνίγηκα στο αίμα… ως τα γόνατα. Πατούσα πάνω σε μυαλά… Πω πω Παναγία βάλε το χέρι σου. Κραυγές, κλάματα και ουρλιαχτά.Δεν θυμάμαι ποιος με βοήθησε να κατεβάσουμε τον Αντρέα μου στο νεκροταφείο. Πήγα πίσω έψαξα και βρήκα τον πατέρα μου. Τον γνώρισα από το παντελόνι του.  Το πολυβόλο του είχε πάρει στο κρανίο και τα μυαλά του ήταν χυμένα κάτω. Τον κατέβασα κάτω. Άρχισε να νυχτώνει. Τι να κάνω τώρα… τι να κάνω έσκισα την φόδρα από το παλτό μου και έδεσα το κεφάλι του. Πήγα κάτω να βρω το παιδί μου που το είχα αφήσει. Ξενυχτήσαμε σε ένα υπόστεγο εκεί στο νεκροταφείο.  Εφερε μια γειτόνισσα ξύλα και ανάψαμε φωτιά…..

Πως να ξεχαστούν όλα αυτά; Να έχουμε υγεία φιλενάδες και φίλοι .

…………..ΜΙΛΑΜΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ …………