…….. ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ……….

Δέφτερα 4  του φλεβάρη 2019 .Α Τσακωνοπαρέα .. 

Τσακώνικα με το Πάνο . Διάλογο #15 του Πάνου Μαρνέρη . 

Ο οράτθερε επφέρη τσαι εκακοβαλήκα . 

Γιατσί εκακοβαλήτσερε   ; 

Έμα τςhίντου  μπάτσε παθήτσερε τσίπτα αντροίποι έμε , όσα ένι  φερίκχα α στιγμή , ο φερίκχου σι ο χρόνε … 

Εζάκα τα χούρα ,  ως να μπάλου κάτσι χοντάρια  , να κόψου κάτσι κωλορίζια ,νια δάμακα έκει γιομάτα κοτρόνια ,αναιμούκα κχάμποσα τσαι να …..περάτσε α ούρα . 

Μα τσαι εκιού μονομεζhίς να σι ποίερε όα ; 

Κια να σι ποίου όα μαθές σε νία ναμέρα , θά έγκου για γκάνα δύου εβδημάε . 

Α πρεσσά δουλεία ένει τςhούα το αφεγκικό αγάλι , αγάλι .. 

Είνει αραματά τσαι κάτσι καϊδία  να σι μαζού να σι δάου. 

Οα θα ναθούνει με το τσαιρέ σου . 

Ένα παλιαέρα εκατςhούτσε νια κλάρα από τα χαρουπία  τσαι ένει πρέπουντα να νι κόψου. Να ν’ άρου του νταβελοί για ταν ικχάρα τσαι τα καϊδία να σι δάου . 

Τσαι εζού τα ίιδα με έτανη τα χούρα οπά του Κουτσογιάννη , ο ‘νει μαζουκχουμένα , ό ‘νει έγκα τσαι α δημοσιά  κοντά , κάθε χρόνε με πεναήχα . 

Ενίου μη  μι τςhίντερε ,  εζού θα ρέσου τρόπο 

Α γρούσα οράτε μη χαϊθεί , από έντενη το τόπο …. 

Καλε ξημέρουμα , όμορφο συνταχινά τσαι με υγεία …. 

τςhίντου = ανησυχώ , λυπάμαι , συλλογίζομαι , σκέπτομαι ,διερωτούμαι…. 

αποκάϊδα = απόκλαρα  …….αποκαΐδα = υπόλοιπα από φωτιά

………….. ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ……………. 

——————————- 

Δεν φάνηκες εχθές έβαλα κακό με το νού μου 

Γιατί έβαλες κακό με το νού σου . 

Ανησυχούσα (διερωτόμουν ) μήπως  έπαθες τίποτα ανθρώποι ήμαστε , όσα φέρνει η στιγμή δεν φέρνει ο χρόνος .. 

Επήγα στο χωράφι , ως που να βγάλω κάτι χορταράκια , να κόψω κάτι κωλορίζια , μιά δάμακα είχε πολλές πέτρες , πέταξα μερικές και πέρασε η ώρα . 

Μα και εσύ μονομερής να τα κάνεις όλα ; 

Πως να τα κάνω όλα σε μια μέρα μαθέ , θα πηγαίνω για κάνα δυό εβδομάδες .. .

Η πολύ δουλειά τρώει τον αφέντη , σιγά ,σιγά . 

Έχουν μείνει και κάτι απόκλαδα να τα μαζέψω να τα κάψω .. 

όλα θα γίνουν με το καιρό τους .. 

 Ένας παλιαέρας ( όπως λέμε παλιάνθρωπος ) έσπασε μία κλάρα από την χαρουπιά και πρέπει να την κόψω , να πάρω τα δαυλιά για την φωτιά και τα σπόκλαρα να τα κάψω … 

Και εγώ το ίδιο , με ένα χωράφι εκεί στου Κουτσογιάννη , δεν μαζεύεται , δεν πηγαίνει και ο αυτοκινητόδρομος  κοντά , κάθε χρόνο με πεθαίνει …..

Για μένα μην διερωτάσαι , εγώ θα βρω τον τρόπο 

Κοιτάξτε η γλώσσα μη χαθεί από αυτόν τον τόπο .. 

ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ ..ΜΙΛΑΜΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ….