Έντεοι είνι αληιθινοί ιστορίλε από αντροίποι πφι εζήκαει το μακελειό .

Αυτές  είναι αληθινές ιστορίες από ανθρώπους που έζησαν το μακελειό. 

…… ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ …..

Δέφτερα τσαι Τςhίτα 20–21 του Σετθέμπρη 2021 : Α Τσακωνοπαρέα . 

Μαρτυρίε από τουρ εχτελέσαι τθα Καλάβρυτα.

Καλάβρυτα # 2 

Από το βιβλίε Κραυγή ( Κουητέ):Διαστευή από τον Πάνο Μαρνέρη. 

Α Χρυσούλα Χαρακτηνιώτα— Κυλαδίτα ενάτθε τα Καλάβρυτα τσαι παντρεύτε το Γιάννη Τσυλαδίτα. Εμποίκαει τςhία καμπτζία. Εφονεύταει από του Γερμανοί, ο άτσhωπο σι τσαι τα τσhία σι καμπζία, ο Λεωνίδα 21 χρονού, ο Δηνήτρη 18 τσαι ο Νικόα 14 χρονού.

Ορή  α μαρτυρία τα Χρυσούλα : 

Άμα ενεί οι γουναίτσε, εφύγκαμε από το σκολείε πφι έμαει κλειστοί τσαι ερέσμαει τουρ αμπέλε, μαθήκαμε το κακό πφι έκι νατέ . Εχτελέκαει όλοι τουρ ατσhοίποι τσαι μαζί σου του τσhεί μι υζοί. Εδρανήαμε τθο τόπο ταρ εχτέλεση, τθα χούρα του Καππή. Ο ‘μα ξεχουρίζα γκανένα τάσου του φονευτοί ματουτοί . Τσαι ξαφνικά ερέσμα απουρτέσε τσαι του τέσσερι σου. Ο μιτσούτερε ο Νικόα έκι έχου νία τσικουρία τα φούκχα . Ένα δραγάτα δοσίλογα τσαι ρουφιάνε, έκι εχου καταδουτέ το μιτσή μι υζέ ότσι έκι βοηθού τουρ αντάρτοι. Από οπά μ’άγκαει οι δύου αϊθέ μι . Εζάκαμε ταν άβα αμέρα τσαι με ξεκρέββατθε σ’αποσούκαμε το νεκροταφείε. 

Ο Θα ξεχάου το ότσι οι κούνοι όα τα νιούτθα ήγκιαει τραβήτουντε τα κουφάρια . Σαν τελεύαμε το κχάκχουμα , παγούκα. Ο ‘κι από τα παγουνία του Δετσέμπρη,  αλλά από το θύμα τθου διτσοί μι αντροίποι. 

 Ένι θυμουμένα ότσι αναιμούκαει τουρ ίσhε μι το ματουτέ καπόκι του ατςhoύπου μι τσαι με ζυγούκαει  κοντά ταν ικχάρα , ανάγκια τα  πληγουτά Καλάβρυτα τσαι το νεκροταφείε με τα ζωή μι όα . Σhονίσμα τσαι το  απο το καπόκι τσινήτσε να αχνίζει το αίμα του  ατςhούπου μι πφι έκι ξεπαγούκχουντα .. 

Καλε ξημέρουμα θιλενάδε τσαι θίλοι . Να μη ξαναζήουμε τσαι να μη περάνει κίσου έτσι τάπα τσαιροί … 

…….. ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ……. 

……

Η Χρυσούλα Χαρακτηνιώτη —Κυκαδίτη, γεννήθηκε στα Καλάβρυτα και παντρεύτηκε τον Γιάννη Κυκλαδίτη. Έκαναν τέσσερα παιδιά.  Εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς,ο άντρας της και τα τρία της παιδιά, ο Λεωνίδας 21 ετών ο Δημήτρης 18 και ο Νικόλας 14ων . 

 Να η μαρτυρία της: 

Αμα εμείς οι γυναίκες  φύγαμε από το σχολείο που μας είχαν κλείσει  και βρεθήκαμε στα αμπέλια, μάθαμε το κακό που είχε γίνει.  Εκτέλεσαν όλους τους άντρες και μαζί τους τους τα τρία μου αγόρια. Τρέξαμε στον τόπο της εκτέλεσης, στο χωράφι του Καππή. 

 Δεν ξεχώριζα κανέναν μέσα στους φονεμένους.  Ξαφνικά βρέθηκα μπροστά και στου τέσσερις. Ο μικρότερος ο Νίκος είχε μια τσεκουριά στην κοιλιά.  Ένας δραγάτης δοσίλογας και ρουφιάνος είχε προδώσει τον μικρό μου γιο, πως βοηθούσε τους αντάρτες. 

 Από εκεί με πήραν οι δύο αδερφές μου. Πήγαμε την άλλη μέρα και με ξυλοκρέβατο τους πήγαμε στο νεκροταφείο. Δεν θα ξεχάσω πως τα σκυλιά όλη τη νύχτα τράβαγαν τα πτώματα.  Σαν τελειώσαμε το θάψιμο πάγωσα . Το πάγωμα δεν ήταν από την παγωνιά του Δεκέμβρη αλλά από την σφαγή των δικών μου .  Θυμάμαι πως πέταξαν στην πλάτη μου το ματωμένο παλτό του άντρα μου.

 Με πήγαν κοντά στην φωτιά, απέναντι στα πληγωμένα Καλάβρυτα και στο νεκροταφείο που ήταν ζωή μου όλη.  Ζεστάθηκα και το παλτό άχνιζε από το αίμα του ανδρός μου που ξεπάγωνε. 

 Καλό ξημέρωμα φιλενάδες και φίλοι . Να μην ξαναζήσουμε και να μην ξαναπεράσουν τέτοιοι καιροί … 

……. ΜΙΛΑΜΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ………….