Το νέο αστέρι της Τσακωνοπαρέας … η Ηλιάνα μας .
Απολαύστε την και κάνετε αυτό που πρέπει. Ξέρετε εσείς …
…………ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ …………
Δέφτερα τσαι Τςhίτα 15–16 του Νοέμπρη 2021: Α Τσακωνοπαρέα .
Καλάβρυτα, Κουιτέ#11: απο το βιβλίε ….ΚΡΑΥΓΗ…..
Διαστσευή τσαι γραφτέ τθα Τσακώνικα απο τον Πάνο Μαρνέρη.
Συνέχεια απο τα μαρτυρία ταρ: Ελένη Κολλιοπούλου.
Ετθάκα, γκιούμα τσαι μπαήκα τάτσου .Τα Καλάβρυτα ήγκιαει τάσου τθα κατσαβάρα . Έκι ποίντα φαρμάτσι. Γκιούμα κα τσαι ντουγρού για τα τσέα του Γιώργου Τσυριακοπούλου.Δούκα τσαι άγκα να σούσου, δίχως να μ’ οράνει οι Γερμανοί πφι ήγκιαει ποίντε περίπολε .
Σε ‘ρέκα ξενυχκιστοί τσαι μετά σ’ αμογήκα του φόβοι μι. Με πέτσε ότσι έκι πλέα αργά τσαι με συμβουλεύε να γιουρίσου το κονάτσι μι .
Αποχαιρεκίσμαει με δάκρυα τουρ εψιλοί . Σαν εσούκα τα τσέα τσαι έμα ανοίντα το πόρε ενιάκα τα κχαμπάνα. Ανταριάσμα.. το κακό νέο διαθούτθε.
Τα καμπτζία μι τθάκαει, γκιούτθαει τσαι άγκαει ταν πορεία δίχως γιουρισμό . Ο υζέ μι ο Τάκη, καμπτζί αμούστακο, εγκριούβε τα βιβλία σι τσαι τετράϊδα σι κάτου από νία βυσσινία, σε μπέε με νια μαντανία τσαι πέτσε ταν αϊθά σι να σι προσέχει. Ο Σπήλιο έκι τραβήντου τον αϊθή σι από τα χέρα ,ο ‘κι κχοντουκχούμενε.. Κια να έκι νιουρίζου τσι νι έκι απαντέχουντα .Άγκαει άντε, άρτουμα, γιομήκαει του μπρούσε σου με φιρίκια ( μιτσά μάβα) τσαι τσινήκαει .
Εκιάκα το Σπήλιο από τα χέρα τσαι νιε πέκα να μπαεί αψεά τθο Τσυπαρίσι τσαι να γκριουφτεί οπά .Εγειάτσε, χαιρεκίαει νάμου τσαι φύγκαει . Ετοιμά το Γιάννη, τον άλλε μι υζέ, του 3 σιατέρε μι, ο άτσhωπο μι τσαι εζού, άγκαμε τσαι μπετσίματα, άντε τσαι άρτουμα τσαι τσινήκαμε .
Α ούρα α κα, να έμε όλοι κα τσαι να έχουμε ταν υγεία νάμου..
………ΕΜΕ ΝΙΟΥΝΤΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ ………..
….
Σηκώθηκα ντύθηκα και βγήκα έξω τα Καλάβρυτα ήταν μέσα στην ομίχλη. Εκανε φαρμακερό κρύο. Ντύθηκα και κατευθείαν για το σπίτι του Γιώργου Κυριακοπούλου. Έδωσα και πήρα να φτάσω χωρίς να με δουν οι Γερμανοί που έκαναν περίπολο. Τους βρήκα ξενύχτηδες καί ομολόγησα τους φόβους μου. Είπε ότι ήταν πλέον αργά και με συμβούλεψε να γυρίσω στο σπίτι μου.Αποχαιρετιστήκαμε με δάκρυα στα μάτια. Σαν έφτασα στο σπίτι και άνοιγα την πόρτα άκουσα την καμπάνα.Ανησύχησα.Το κακό νέο διαδόθηκε. Τα παιδιά μου σηκώθηκαν ντύθηκαν και πήραν τον δρόμο δίχως γυρισμό. Ο γιος μου ο Τάκης, παιδί αμούστακο, έκρυψε τα βιβλία και τετράδια του κάτω από μια βυσσινιά,τα σκέπασε με μια μαντανία( κουβέρτα) και είπε την αδερφή του να τα προσέχει. Ο Σπήλιος τράβαγε τον αδερφό του από το χέρι. δεν κρατιότανε .Που να γνώριζε τι τον περίμενε….
Πήραν τυρί, ψωμί, γέμισαν τις τςέπες τους με φιρίκια και ξεκίνησαν. Έπιασα τον Σπήλιο από το χέρι και του είπα να ανέβει ψιλά στο κυπαρίσσι και να κρυφτεί εκεί. Γέλασε, μας χαιρέτησαν και έφυγαν. Ετοίμασα τον Γιάννη, τον άλλο μου γιο μαζί με τα τρία μου κορίτσια ο άντρας μου και εγώ,πήραμε και σκεπάσματα ψωμί και τυρί και ξεκινήσαμε …
Η ώρα η καλή. Να είμαστε όλοι καλά και να έχουμε την υγεία μας .
…….ΜΙΛΑΜΕ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ …..